þjaka
Icelandic
Etymology
From Old Norse þjaka, þjökka, from Proto-Germanic *þakwōną. More at thwack.
Pronunciation
- Rhymes: -aːka
Verb
þjaka (weak verb, third-person singular past indicative þjakaði, supine þjakað)
Conjugation
þjaka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að þjaka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þjakað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þjakandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þjaka | við þjökum | present (nútíð) |
ég þjaki | við þjökum |
| þú þjakar | þið þjakið | þú þjakir | þið þjakið | ||
| hann, hún, það þjakar | þeir, þær, þau þjaka | hann, hún, það þjaki | þeir, þær, þau þjaki | ||
| past (þátíð) |
ég þjakaði | við þjökuðum | past (þátíð) |
ég þjakaði | við þjökuðum |
| þú þjakaðir | þið þjökuðuð | þú þjakaðir | þið þjökuðuð | ||
| hann, hún, það þjakaði | þeir, þær, þau þjökuðu | hann, hún, það þjakaði | þeir, þær, þau þjökuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
þjaka (þú) | þjakið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þjakaðu | þjakiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að þjakast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þjakast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þjakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þjakast | við þjökumst | present (nútíð) |
ég þjakist | við þjökumst |
| þú þjakast | þið þjakist | þú þjakist | þið þjakist | ||
| hann, hún, það þjakast | þeir, þær, þau þjakast | hann, hún, það þjakist | þeir, þær, þau þjakist | ||
| past (þátíð) |
ég þjakaðist | við þjökuðumst | past (þátíð) |
ég þjakaðist | við þjökuðumst |
| þú þjakaðist | þið þjökuðust | þú þjakaðist | þið þjökuðust | ||
| hann, hún, það þjakaðist | þeir, þær, þau þjökuðust | hann, hún, það þjakaðist | þeir, þær, þau þjökuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
þjakast (þú) | þjakist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þjakastu | þjakisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
þjakaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þjakaður | þjökuð | þjakað | þjakaðir | þjakaðar | þjökuð | |
| accusative (þolfall) |
þjakaðan | þjakaða | þjakað | þjakaða | þjakaðar | þjökuð | |
| dative (þágufall) |
þjökuðum | þjakaðri | þjökuðu | þjökuðum | þjökuðum | þjökuðum | |
| genitive (eignarfall) |
þjakaðs | þjakaðrar | þjakaðs | þjakaðra | þjakaðra | þjakaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þjakaði | þjakaða | þjakaða | þjökuðu | þjökuðu | þjökuðu | |
| accusative (þolfall) |
þjakaða | þjökuðu | þjakaða | þjökuðu | þjökuðu | þjökuðu | |
| dative (þágufall) |
þjakaða | þjökuðu | þjakaða | þjökuðu | þjökuðu | þjökuðu | |
| genitive (eignarfall) |
þjakaða | þjökuðu | þjakaða | þjökuðu | þjökuðu | þjökuðu | |