ışık
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish ایشق (ışık), akin to Old Turkic [script needed] (yaşuk, “light, sun”), derived from Old Turkic [script needed] (yaşu-, “to shine”).[1] See ışımak.
Cognate with Azerbaijani işıq (“light”), Turkmen yşyk (“light”).
Pronunciation
Noun
ışık (definite accusative ışığı, plural ışıklar)
- light (electromagnetic wave)
- inspired thought, ray of inspiration; inspiration
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | ışık | |
Definite accusative | ışığı | |
Singular | Plural | |
Nominative | ışık | ışıklar |
Definite accusative | ışığı | ışıkları |
Dative | ışığa | ışıklara |
Locative | ışıkta | ışıklarda |
Ablative | ışıktan | ışıklardan |
Genitive | ışığın | ışıkların |
Derived terms
Related terms
References
- ^ Nişanyan, Sevan (2015-12-14) “ışık”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
- “ışık”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu