łacinnik

Polish

Etymology

From łacina +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /waˈt͡ɕin.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -inɲik
• Syllabification: ła‧cin‧nik

Noun

łacinnik m pers (female equivalent łacinniczka)

1. (education) Latin teacher
2. Latinist (scholar who studies the Latin language)

   Synonym: latynista

3. (Roman Catholicism) Roman Catholic, Latin rite Catholic

Declension

Declension of łacinnik

	singular	plural
nominative	łacinnik	łacinnicy/łacinniki (deprecative)
genitive	łacinnika	łacinników
dative	łacinnikowi	łacinnikom
accusative	łacinnika	łacinników
instrumental	łacinnikiem	łacinnikami
locative	łacinniku	łacinnikach
vocative	łacinniku	łacinnicy

Further reading

• łacinnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• łacinnik in Polish dictionaries at PWN