ślimak

See also: slimák, slimāk, and Ślimak

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ślimak, from Proto-Slavic *slimakъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕli.mak/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -imak
• Syllabification: śli‧mak
• Homophone: Ślimak

Noun

ślimak m animal (diminutive ślimaczek)

1. snail, slug (gastropod)
2. escargot

Declension

Declension of ślimak

	singular	plural
nominative	ślimak	ślimaki
genitive	ślimaka	ślimaków
dative	ślimakowi	ślimakom
accusative	ślimaka	ślimaki
instrumental	ślimakiem	ślimakami
locative	ślimaku	ślimakach
vocative	ślimaku	ślimaki

Related terms

adjectives

• ślimaczy
• ślimakowaty
• ślimakowy
• ślimakożerny

 

nouns

• ślimacznica
• ślimakożerca

 

verb

• ślimaczyć się

 

Noun

ślimak m pers

1. (by extension, colloquial, derogatory) slowpoke, snail (slow person)

Declension

Declension of ślimak

	singular	plural
nominative	ślimak	ślimaki
genitive	ślimaka	ślimaków
dative	ślimakowi	ślimakom
accusative	ślimaka	ślimaków
instrumental	ślimakiem	ślimakami
locative	ślimaku	ślimakach
vocative	ślimaku	ślimaki

Noun

ślimak m inan

1. cochlea (part of the inner ear)
2. (architecture) volute
3. (lutherie) scroll
4. worm (element of a worm drive)
5. (regional) slimy spike-cap (Gomphidius glutinosus)

   Synonym: klejówka świerkowa

6. (obsolete) slippery jack (Suillus luteus)

   Synonyms: see Thesaurus:maślak

Declension

Declension of ślimak

	singular	plural
nominative	ślimak	ślimaki
genitive	ślimaku	ślimaków
dative	ślimakowi	ślimakom
accusative	ślimak	ślimaki
instrumental	ślimakiem	ślimakami
locative	ślimaku	ślimakach
vocative	ślimaku	ślimaki

Further reading

• ślimak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ślimak in Polish dictionaries at PWN