ένας

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἕνας (hénas), from Ancient Greek ἕνα (héna) the accusative of εἷς (heîs), from Proto-Hellenic *hens, *hmia, from Proto-Indo-European *sḗm, *smih₂.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈenas/, [ˈe̞nas]

Article

ένας • (énas) m

1. (indefinite) a, an

Declension

The indefinite article

	masculine	feminine	neuter
nominative	ένας (énas)	μια (mia) μία (mía) 1	ένα (éna)
genitive	ενός (enós)	μιας (mias) μίας (mías) 1	ενός (enós)
accusative	ένα(ν) (éna(n)) 2	μια (mia) μία (mía) 1	ένα (éna)

1. The accented forms are emphatic to stress singularity.
2. The final ν is preserved solely before vowels, and the
plosive/affricate consonants: κ, π, τ, ξ, ψ, μπ, ντ, γκ, τσ, τζ

Numeral

ένας • (énas) m

1. one

Declension

The numeral one

gender	m	f	n
nominative	ένας	μια,   μία1	ένα
genitive	ενός	μιας,   μίας 1	ενός
accusative	ένα,   έναν2	μια,   μία1,   μιαν2,   μίαν1+2	ένα
1. These are emphatic forms that stress singularity. 2. These forms are optional alternatives used before               vowels or the consonants: π, μπ, τ, ντ, κ, γγ, γκ.

See also

• Appendix:Greek number and measurement