ανδρεία

Greek

Alternative forms

• αντρειά f (antreiá)
• αντρεία f (antreía)

Pronunciation

• IPA^(key): /anˈðɾi.a/

Etymology 1

From Ancient Greek ἀνδρεία (andreía).

Noun

ανδρεία • (andreía) f (plural ανδρείες)

1. virtue, bravery, courage, valor

   Synonyms: ανδρειοσύνη (andreiosýni), ανδραγαθία (andragathía), γενναιότητα (gennaiótita)

Declension

Declension of ανδρεία

	singular	plural
nominative	ανδρεία •	ανδρείες •
genitive	ανδρείας •	—
accusative	ανδρεία •	ανδρείες •
vocative	ανδρεία •	ανδρείες •

Related terms

• see: άνδρας m (ándras, “man”)
• ανδραγάθημα n (andragáthima, “feat of bravery”)
• ανδραγαθία f (andragathía, “bravery, valour”)
• ανδραγαθία f (andragathía, “bravery”)
• ανδραγαθώ (andragathó, “to fight bravely”)
• ανδρείος (andreíos, “brave”, adjective)
• ανδρειοσύνη f (andreiosýni, “bravery”)
• ανδρειωμένος (andreioménos, “brave”)
• ανδρειώνομαι (andreiónomai, “to be brave, to reach manhood”)

Further reading

• ανδρεία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

ανδρεία • (andreía)

1. Nominative, accusative and vocative feminine singular form of ανδρείος (andreíos).
2. Nominative, accusative and vocative neuter plural form of ανδρείος (andreíos).