ανεπαρκής

Greek

Etymology

αν- (an-, “un-, in-”) +‎ επαρκής (eparkís, “sufficient, adequate”), calque of English insufficient. First attested 1856.

Pronunciation

• IPA^(key): /anepaɾˈcis/
• Hyphenation: αν‧ε‧παρ‧κής
• Homophone: ανεπαρκείς (aneparkeís)

Adjective

ανεπαρκής • (aneparkís) m (feminine ανεπαρκής, neuter ανεπαρκές)

1. insufficient, inadequate, scarce (not as much as meets requirements)

   Ο αριθμός ενδιαφερόμενων ήταν ανεπαρκής για να δημιουργηθεί νέο θέμα στο πανεπιστήμιο.

   O arithmós endiaferómenon ítan aneparkís gia na dimiourgitheí néo théma sto panepistímio.

   There number of those interested was insufficient for a new subject to be created in the university.

   1. lame, feeble (excuse)
2. incompetent, unable, unfit (not as good as necessary)

   Οι δύο τους ήταν ανεπαρκείς γονείς. ― Oi dýo tous ítan aneparkeís goneís. ― They were both unfit parents.

Declension

Declension of ανεπαρκής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπαρκής •	ανεπαρκής •	ανεπαρκές •	ανεπαρκείς •	ανεπαρκείς •	ανεπαρκή •
genitive	ανεπαρκούς •	ανεπαρκούς •	ανεπαρκούς •	ανεπαρκών •	ανεπαρκών •	ανεπαρκών •
accusative	ανεπαρκή •	ανεπαρκή •	ανεπαρκές •	ανεπαρκείς •	ανεπαρκείς •	ανεπαρκή •
vocative	ανεπαρκή • / ανεπαρκής •	ανεπαρκής •	ανεπαρκές •	ανεπαρκείς •	ανεπαρκείς •	ανεπαρκή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανεπαρκής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανεπαρκής, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπαρκέστερος •	ανεπαρκέστερη •	ανεπαρκέστερο •	ανεπαρκέστεροι •	ανεπαρκέστερες •	ανεπαρκέστερα •
genitive	ανεπαρκέστερου •	ανεπαρκέστερης •	ανεπαρκέστερου •	ανεπαρκέστερων •	ανεπαρκέστερων •	ανεπαρκέστερων •
accusative	ανεπαρκέστερο •	ανεπαρκέστερη •	ανεπαρκέστερο •	ανεπαρκέστερους •	ανεπαρκέστερες •	ανεπαρκέστερα •
vocative	ανεπαρκέστερε •	ανεπαρκέστερη •	ανεπαρκέστερο •	ανεπαρκέστεροι •	ανεπαρκέστερες •	ανεπαρκέστερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ανεπαρκέστερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπαρκέστατος •	ανεπαρκέστατη •	ανεπαρκέστατο •	ανεπαρκέστατοι •	ανεπαρκέστατες •	ανεπαρκέστατα •
genitive	ανεπαρκέστατου •	ανεπαρκέστατης •	ανεπαρκέστατου •	ανεπαρκέστατων •	ανεπαρκέστατων •	ανεπαρκέστατων •
accusative	ανεπαρκέστατο •	ανεπαρκέστατη •	ανεπαρκέστατο •	ανεπαρκέστατους •	ανεπαρκέστατες •	ανεπαρκέστατα •
vocative	ανεπαρκέστατε •	ανεπαρκέστατη •	ανεπαρκέστατο •	ανεπαρκέστατοι •	ανεπαρκέστατες •	ανεπαρκέστατα •

Derived terms

• ανεπαρκώς (aneparkós, “insufficiently”) (adverb)

Related terms

• ανεπάρκεια f (anepárkeia, “insufficiency, inadequacy”)

Synonyms

• (insufficient): λιγοστός (ligostós, “little, meager”)
• (incompetent, unfit): ανίκανος (aníkanos, “incompetent, unfit, unable”), αναρμόδιος (anarmódios, “incompetent, unfit”)

Antonyms

• (insufficient): αρκετός (arketós, “enough”), κάμποσος (kámposos, “enough”), μπόλικος (bólikos, “plenty”)
• (incompetent, unfit): ικανός (ikanós, “able”), αρμόδιος (armódios, “competent”)