αντιδραστικός

Greek

Etymology

αντι- (anti-) +‎ δραστικός (drastikós)

Adjective

αντιδραστικός • (antidrastikós) m (feminine αντιδραστική, neuter αντιδραστικό)

1. (chemistry) reactive
2. (politics) reactionary

Declension

Declension of αντιδραστικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντιδραστικός •	αντιδραστική •	αντιδραστικό •	αντιδραστικοί •	αντιδραστικές •	αντιδραστικά •
genitive	αντιδραστικού •	αντιδραστικής •	αντιδραστικού •	αντιδραστικών •	αντιδραστικών •	αντιδραστικών •
accusative	αντιδραστικό •	αντιδραστική •	αντιδραστικό •	αντιδραστικούς •	αντιδραστικές •	αντιδραστικά •
vocative	αντιδραστικέ •	αντιδραστική •	αντιδραστικό •	αντιδραστικοί •	αντιδραστικές •	αντιδραστικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αντιδραστικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αντιδραστικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντιδραστικότερος •	αντιδραστικότερη •	αντιδραστικότερο •	αντιδραστικότεροι •	αντιδραστικότερες •	αντιδραστικότερα •
genitive	αντιδραστικότερου •	αντιδραστικότερης •	αντιδραστικότερου •	αντιδραστικότερων •	αντιδραστικότερων •	αντιδραστικότερων •
accusative	αντιδραστικότερο •	αντιδραστικότερη •	αντιδραστικότερο •	αντιδραστικότερους •	αντιδραστικότερες •	αντιδραστικότερα •
vocative	αντιδραστικότερε •	αντιδραστικότερη •	αντιδραστικότερο •	αντιδραστικότεροι •	αντιδραστικότερες •	αντιδραστικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αντιδραστικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντιδραστικότατος •	αντιδραστικότατη •	αντιδραστικότατο •	αντιδραστικότατοι •	αντιδραστικότατες •	αντιδραστικότατα •
genitive	αντιδραστικότατου •	αντιδραστικότατης •	αντιδραστικότατου •	αντιδραστικότατων •	αντιδραστικότατων •	αντιδραστικότατων •
accusative	αντιδραστικότατο •	αντιδραστικότατη •	αντιδραστικότατο •	αντιδραστικότατους •	αντιδραστικότατες •	αντιδραστικότατα •
vocative	αντιδραστικότατε •	αντιδραστικότατη •	αντιδραστικότατο •	αντιδραστικότατοι •	αντιδραστικότατες •	αντιδραστικότατα •

Noun

αντιδραστικός • (antidrastikós) m (plural αντιδραστικοί)

1. reactionary

Declension

declension of αντιδραστικός

case     \     number	singular	plural
nominative	αντιδραστικός •	αντιδραστικοί •
genitive	αντιδραστικού •	αντιδραστικών •
accusative	αντιδραστικό •	αντιδραστικούς •
vocative	αντιδραστικέ •	αντιδραστικοί •

Related terms

• see: δράση f (drási, “action”) and αντίδραση f (antídrasi, “reaction”)