απαρχαιωμένος

Greek

Alternative forms

• απηρχαιωμένος (apirchaioménos) (antique)

Etymology

Perfect participle of απαρχαιώνομαι (aparchaiónomai), passive voice of απαρχαιώνω. From Ancient Greek ἀπηρχαιωμένος (apērkhaiōménos) perfect participle of the passive verb ἀπαρχαιόομαι / ἀπαρχαιοῦμαι.

Pronunciation

• IPA^(key): /aparçeoˈmenos/
• Hyphenation: α‧παρ‧χαι‧ω‧μέ‧νος

Participle

απαρχαιωμένος • (aparchaioménos) (— parameter error — )

1. archaic, obsolete
2. old-fashioned, antiquated

   Μια απαρχαιωμένη μέθοδος διδασκαλίας. ― Mia aparchaioméni méthodos didaskalías. ― An old-fashioned teaching method.

   Έχει απαρχαιωμένες αντιλήψεις. ― Échei aparchaioménes antilípseis. ― [He/she] has old-fashioned views.

Declension

Declension of απαρχαιωμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απαρχαιωμένος •	απαρχαιωμένη •	απαρχαιωμένο •	απαρχαιωμένοι •	απαρχαιωμένες •	απαρχαιωμένα •
genitive	απαρχαιωμένου •	απαρχαιωμένης •	απαρχαιωμένου •	απαρχαιωμένων •	απαρχαιωμένων •	απαρχαιωμένων •
accusative	απαρχαιωμένο •	απαρχαιωμένη •	απαρχαιωμένο •	απαρχαιωμένους •	απαρχαιωμένες •	απαρχαιωμένα •
vocative	απαρχαιωμένε •	απαρχαιωμένη •	απαρχαιωμένο •	απαρχαιωμένοι •	απαρχαιωμένες •	απαρχαιωμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απαρχαιωμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απαρχαιωμένος, etc.)