αστείο

Greek

Etymology

From the Ancient Greek ἀστεῖον (asteîon).

Pronunciation

• IPA^(key): [a.ˈsti.ɔ]
• Hyphenation: α‧στεί‧ο

Noun

αστείο • (asteío) n (plural αστεία)

1. joke

Declension

Declension of αστείο

	singular	plural
nominative	αστείο (asteío)	αστεία (asteía)
genitive	αστείου (asteíou)	αστείων (asteíon)
accusative	αστείο (asteío)	αστεία (asteía)
vocative	αστείο (asteío)	αστεία (asteía)

Related terms

• αστειεύομαι (asteiévomai, “to joke”)
• αστεΐζομαι (asteḯzomai, “to joke”)
• αστειολόγημα n (asteiológima, “jest, jesting”)
• αστειολόγος m (asteiológos, “joker, jester”)
• αστείος (asteíos, “comical, funny”)
• αστειότητα f (asteiótita, “frivolity”)
• αστεϊσμός m (asteïsmós, “humour”)

Adjective

αστείο • (asteío)

1. accusative masculine singular of αστείος (asteíos)
2. nominative/accusative/vocative neuter singular of αστείος (asteíos)

Further reading

• αστείο on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el