βράσσω

Ancient Greek

Alternative forms

• βρᾰ́ττω (bráttō) — Attic

Etymology

Unknown. Bezzenberger connects the word with Latvian murdēt (“to boil up”) and Lithuanian mùrdyti (“to treat something by shaking it in water”). However, this is uncertain, as the basic regular sound laws seem to prohibit a connection.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /brás.sɔː/ → /ˈβras.so/ → /ˈvra.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /brás.sɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbras.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβras.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈvras.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈvra.so/

Verb

βρᾰ́σσω • (brássō)

1. (of the sea) to shake violently, throw up
2. to boil, seethe

   Synonyms: ἕψω (hépsō), ζέω (zéō)

3. to winnow grain

Inflection

   Present: βρᾰ́σσω, βρᾰ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βρᾰ́σσω	βρᾰ́σσεις	βρᾰ́σσει	βρᾰ́σσετον	βρᾰ́σσετον	βρᾰ́σσομεν	βρᾰ́σσετε	βρᾰ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	βρᾰ́σσω	βρᾰ́σσῃς	βρᾰ́σσῃ	βρᾰ́σσητον	βρᾰ́σσητον	βρᾰ́σσωμεν	βρᾰ́σσητε	βρᾰ́σσωσῐ(ν)
	optative	βρᾰ́σσοιμῐ	βρᾰ́σσοις	βρᾰ́σσοι	βρᾰ́σσοιτον	βρᾰσσοίτην	βρᾰ́σσοιμεν	βρᾰ́σσοιτε	βρᾰ́σσοιεν
	imperative		βρᾰ́σσε	βρᾰσσέτω	βρᾰ́σσετον	βρᾰσσέτων		βρᾰ́σσετε	βρᾰσσόντων
middle/ passive	indicative	βρᾰ́σσομαι	βρᾰ́σσῃ, βρᾰ́σσει	βρᾰ́σσεται	βρᾰ́σσεσθον	βρᾰ́σσεσθον	βρᾰσσόμεθᾰ	βρᾰ́σσεσθε	βρᾰ́σσονται
	subjunctive	βρᾰ́σσωμαι	βρᾰ́σσῃ	βρᾰ́σσηται	βρᾰ́σσησθον	βρᾰ́σσησθον	βρᾰσσώμεθᾰ	βρᾰ́σσησθε	βρᾰ́σσωνται
	optative	βρᾰσσοίμην	βρᾰ́σσοιο	βρᾰ́σσοιτο	βρᾰ́σσοισθον	βρᾰσσοίσθην	βρᾰσσοίμεθᾰ	βρᾰ́σσοισθε	βρᾰ́σσοιντο
	imperative		βρᾰ́σσου	βρᾰσσέσθω	βρᾰ́σσεσθον	βρᾰσσέσθων		βρᾰ́σσεσθε	βρᾰσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βρᾰ́σσειν				βρᾰ́σσεσθαι
participle	m	βρᾰ́σσων				βρᾰσσόμενος
	f	βρᾰ́σσουσᾰ				βρᾰσσομένη
	n	βρᾰ́σσον				βρᾰσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔβρᾰσσον, ἐβρᾰσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔβρᾰσσον	ἔβρᾰσσες	ἔβρᾰσσε(ν)	ἐβρᾰ́σσετον	ἐβρᾰσσέτην	ἐβρᾰ́σσομεν	ἐβρᾰ́σσετε	ἔβρᾰσσον
middle/ passive	indicative	ἐβρᾰσσόμην	ἐβρᾰ́σσου	ἐβρᾰ́σσετο	ἐβρᾰ́σσεσθον	ἐβρᾰσσέσθην	ἐβρᾰσσόμεθᾰ	ἐβρᾰ́σσεσθε	ἐβρᾰ́σσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔβρᾰσᾰ, ἐβρᾰσᾰ́μην, ἐβρᾰ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔβρᾰσᾰ	ἔβρᾰσᾰς	ἔβρᾰσε(ν)	ἐβρᾰ́σᾰτον	ἐβρᾰσᾰ́την	ἐβρᾰ́σᾰμεν	ἐβρᾰ́σᾰτε	ἔβρᾰσᾰν
	subjunctive	βρᾰ́σω	βρᾰ́σῃς	βρᾰ́σῃ	βρᾰ́σητον	βρᾰ́σητον	βρᾰ́σωμεν	βρᾰ́σητε	βρᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	βρᾰ́σαιμῐ	βρᾰ́σειᾰς, βρᾰ́σαις	βρᾰ́σειε(ν), βρᾰ́σαι	βρᾰ́σαιτον	βρᾰσαίτην	βρᾰ́σαιμεν	βρᾰ́σαιτε	βρᾰ́σειᾰν, βρᾰ́σαιεν
	imperative		βρᾰ́σον	βρᾰσᾰ́τω	βρᾰ́σᾰτον	βρᾰσᾰ́των		βρᾰ́σᾰτε	βρᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐβρᾰσᾰ́μην	ἐβρᾰ́σω	ἐβρᾰ́σᾰτο	ἐβρᾰ́σᾰσθον	ἐβρᾰσᾰ́σθην	ἐβρᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐβρᾰ́σᾰσθε	ἐβρᾰ́σᾰντο
	subjunctive	βρᾰ́σωμαι	βρᾰ́σῃ	βρᾰ́σηται	βρᾰ́σησθον	βρᾰ́σησθον	βρᾰσώμεθᾰ	βρᾰ́σησθε	βρᾰ́σωνται
	optative	βρᾰσαίμην	βρᾰ́σαιο	βρᾰ́σαιτο	βρᾰ́σαισθον	βρᾰσαίσθην	βρᾰσαίμεθᾰ	βρᾰ́σαισθε	βρᾰ́σαιντο
	imperative		βρᾰ́σαι	βρᾰσᾰ́σθω	βρᾰ́σᾰσθον	βρᾰσᾰ́σθων		βρᾰ́σᾰσθε	βρᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐβρᾰ́χθην	ἐβρᾰ́χθης	ἐβρᾰ́χθη	ἐβρᾰ́χθητον	ἐβρᾰχθήτην	ἐβρᾰ́χθημεν	ἐβρᾰ́χθητε	ἐβρᾰ́χθησᾰν
	subjunctive	βρᾰχθῶ	βρᾰχθῇς	βρᾰχθῇ	βρᾰχθῆτον	βρᾰχθῆτον	βρᾰχθῶμεν	βρᾰχθῆτε	βρᾰχθῶσῐ(ν)
	optative	βρᾰχθείην	βρᾰχθείης	βρᾰχθείη	βρᾰχθεῖτον, βρᾰχθείητον	βρᾰχθείτην, βρᾰχθειήτην	βρᾰχθεῖμεν, βρᾰχθείημεν	βρᾰχθεῖτε, βρᾰχθείητε	βρᾰχθεῖεν, βρᾰχθείησᾰν
	imperative		βρᾰ́χθητῐ	βρᾰχθήτω	βρᾰ́χθητον	βρᾰχθήτων		βρᾰ́χθητε	βρᾰχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		βρᾰ́σαι			βρᾰ́σᾰσθαι		βρᾰχθῆναι
participle	m	βρᾰ́σᾱς			βρᾰσᾰ́μενος		βρᾰχθείς
	f	βρᾰ́σᾱσᾰ			βρᾰσᾰμένη		βρᾰχθεῖσᾰ
	n	βρᾰ́σᾰν			βρᾰσᾰ́μενον		βρᾰχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: έβρᾰχᾰ, βέβρᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	έβρᾰχᾰ	έβρᾰχᾰς	έβρᾰχε(ν)	εβρᾰ́χᾰτον	εβρᾰ́χᾰτον	εβρᾰ́χᾰμεν	εβρᾰ́χᾰτε	εβρᾰ́χᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εβρᾰ́χω	εβρᾰ́χῃς	εβρᾰ́χῃ	εβρᾰ́χητον	εβρᾰ́χητον	εβρᾰ́χωμεν	εβρᾰ́χητε	εβρᾰ́χωσῐ(ν)
	optative	εβρᾰ́χοιμῐ, εβρᾰχοίην	εβρᾰ́χοις, εβρᾰχοίης	εβρᾰ́χοι, εβρᾰχοίη	εβρᾰ́χοιτον	εβρᾰχοίτην	εβρᾰ́χοιμεν	εβρᾰ́χοιτε	εβρᾰ́χοιεν
	imperative		έβρᾰχε	εβρᾰχέτω	εβρᾰ́χετον	εβρᾰχέτων		εβρᾰ́χετε	εβρᾰχόντων
middle/ passive	indicative	βέβρᾰσμαι	βέβρᾰσαι	βέβρᾰσται	βέβρᾰσθον	βέβρᾰσθον	βεβρᾰ́σμεθᾰ	βέβρᾰσθε	βεβρᾰ́σᾰται
	subjunctive	βεβρᾰσμένος ὦ	βεβρᾰσμένος ᾖς	βεβρᾰσμένος ᾖ	βεβρᾰσμένω ἦτον	βεβρᾰσμένω ἦτον	βεβρᾰσμένοι ὦμεν	βεβρᾰσμένοι ἦτε	βεβρᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	βεβρᾰσμένος εἴην	βεβρᾰσμένος εἴης	βεβρᾰσμένος εἴη	βεβρᾰσμένω εἴητον/εἶτον	βεβρᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	βεβρᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	βεβρᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	βεβρᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		βέβρᾰσο	βεβρᾰ́σθω	βέβρᾰσθον	βεβρᾰ́σθων		βέβρᾰσθε	βεβρᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		εβρᾰχέναι				βεβρᾰ́σθαι
participle	m	εβρᾰχώς				βεβρᾰσμένος
	f	εβρᾰχυῖᾰ				βεβρᾰσμένη
	n	εβρᾰχός				βεβρᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνᾰβρᾰ́σσω (anabrássō)
• βρᾰ́σῐς (brásis)
• βρᾰ́σμα (brásma)
• βρᾰσμᾰτῐ́ᾱς (brasmatíās)
• βρᾰσμός (brasmós)
• βρᾰστήρ (brastḗr)
• βρᾰ́στης (brástēs)
• ἐκβρᾰ́σσω (ekbrássō)
• ἐμβρᾰ́σσω (embrássō)
• προσβρᾰ́σσω (prosbrássō)

 

Further reading

• “βράσσω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “βράσσω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• βράσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• βράσσω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)