δεσποτισμός
Greek
[edit]Noun
[edit]δεσποτισμός • (despotismós) m (uncountable)
Declension
[edit] δεσποτισμός
| case \ number | singular |
|---|---|
| nominative | δεσποτισμός • |
| genitive | δεσποτισμού • |
| accusative | δεσποτισμό • |
| vocative | δεσποτισμέ • |
Synonyms
[edit]- αυταρχία f (aftarchía)
Related terms
[edit]- δεσπότης m (despótis, “despot, bishop”)
- δεσποτικός (despotikós, “despotic”)