δευτερεύων

Greek

Adjective

δευτερεύων • (defterévon) m (feminine δευτερεύουσα, neuter δευτερεύον)

1. secondary, subsidiary
2. (grammar) subordinate (of sentences)

   δευτερεύουσα πρόταση

   subordinate clause

Declension

Declension of δευτερεύων

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δευτερεύων •	δευτερεύουσα •	δευτερεύον •	δευτερεύοντες •	δευτερεύουσες •	δευτερεύοντα •
genitive	δευτερεύοντος •	δευτερεύουσας • / δευτερευούσης •	δευτερεύοντος •	δευτερευόντων •	δευτερευουσών •	δευτερευόντων •
accusative	δευτερεύοντα •	δευτερεύουσα •	δευτερεύον •	δευτερεύοντες •	δευτερεύουσες •	δευτερεύοντα •
vocative	δευτερεύων •	δευτερεύουσα •	δευτερεύον •	δευτερεύοντες •	δευτερεύουσες •	δευτερεύοντα •
notes	1.The more regular form is considered incorrect by grammarians. 2. The vocative is rare and follows the nominative.

Related terms

• δεύτερος (défteros, “second”)
• Δευτέρα (Deftéra, “Monday”)