ευθύς

See also: εὐθύς

Greek

Adjective

ευθύς • (efthýs) m (feminine ευθεία, neuter ευθύ)

1. direct, straight, straightforward, candid.

Declension

Declension of ευθύς

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευθύς •	ευθεία •	ευθύ •	ευθείς •	ευθείες •	ευθέα •
genitive	ευθέος • / ευθύ •	ευθείας •	ευθύ • / ευθέος •	ευθέων •	ευθειών •	ευθέων •
accusative	ευθύ •	ευθεία •	ευθύ •	ευθείς •	ευθείες •	ευθέα •
vocative	ευθύ •	ευθεία •	ευθύ •	ευθείς •	ευθείες •	ευθέα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευθύς, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευθύς, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευθύτερος •	ευθύτερη •	ευθύτερο •	ευθύτεροι •	ευθύτερες •	ευθύτερα •
genitive	ευθύτερου •	ευθύτερης •	ευθύτερου •	ευθύτερων •	ευθύτερων •	ευθύτερων •
accusative	ευθύτερο •	ευθύτερη •	ευθύτερο •	ευθύτερους •	ευθύτερες •	ευθύτερα •
vocative	ευθύτερε •	ευθύτερη •	ευθύτερο •	ευθύτεροι •	ευθύτερες •	ευθύτερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ευθύτερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευθύτατος •	ευθύτατη •	ευθύτατο •	ευθύτατοι •	ευθύτατες •	ευθύτατα •
genitive	ευθύτατου •	ευθύτατης •	ευθύτατου •	ευθύτατων •	ευθύτατων •	ευθύτατων •
accusative	ευθύτατο •	ευθύτατη •	ευθύτατο •	ευθύτατους •	ευθύτατες •	ευθύτατα •
vocative	ευθύτατε •	ευθύτατη •	ευθύτατο •	ευθύτατοι •	ευθύτατες •	ευθύτατα •

Adverb

ευθύς • (efthýs)

1. immediately, outright, at once

Synonyms

• ευθώς (efthós, “immediately”)