εύκολος

See also: εὔκολος

Greek

Etymology

From Ancient Greek εὔκολος (eúkolos), from εὐ- (eu-, “well, good”) + a component κολος (kolos) of unknown interpretation and origin. See also δύσκολος (dúskolos).

Adjective

εύκολος • (éfkolos) m (feminine εύκολη, neuter εύκολο)

1. easy

Declension

Declension of εύκολος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εύκολος •	εύκολη •	εύκολο •	εύκολοι •	εύκολες •	εύκολα •
genitive	εύκολου •	εύκολης •	εύκολου •	εύκολων •	εύκολων •	εύκολων •
accusative	εύκολο •	εύκολη •	εύκολο •	εύκολους •	εύκολες •	εύκολα •
vocative	εύκολε •	εύκολη •	εύκολο •	εύκολοι •	εύκολες •	εύκολα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εύκολος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εύκολος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευκολότερος •	ευκολότερη •	ευκολότερο •	ευκολότεροι •	ευκολότερες •	ευκολότερα •
genitive	ευκολότερου •	ευκολότερης •	ευκολότερου •	ευκολότερων •	ευκολότερων •	ευκολότερων •
accusative	ευκολότερο •	ευκολότερη •	ευκολότερο •	ευκολότερους •	ευκολότερες •	ευκολότερα •
vocative	ευκολότερε •	ευκολότερη •	ευκολότερο •	ευκολότεροι •	ευκολότερες •	ευκολότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ευκολότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευκολότατος •	ευκολότατη •	ευκολότατο •	ευκολότατοι •	ευκολότατες •	ευκολότατα •
genitive	ευκολότατου •	ευκολότατης •	ευκολότατου •	ευκολότατων •	ευκολότατων •	ευκολότατων •
accusative	ευκολότατο •	ευκολότατη •	ευκολότατο •	ευκολότατους •	ευκολότατες •	ευκολότατα •
vocative	ευκολότατε •	ευκολότατη •	ευκολότατο •	ευκολότατοι •	ευκολότατες •	ευκολότατα •

Antonyms

• δύσκολος (dýskolos, “difficult”)

Related terms

• διευκολύνω (diefkolýno, “facilitate”) & derivatives
• εύκολα (éfkola, “easily”, adverb)
• ευκολάκι n (efkoláki, “dead easy”) (colloquial, idiomatic)
• ευκολία f (efkolía, “ease”)
• ευκόλως (efkólos, “easily”, adverb) (formal, archaic)
• ευκολύνω (efkolýno, “make easy, facilitate”)
• πανεύκολος (panéfkolos, “very easy”)
• see ευκολο- (efkolo-, “easy-”, prefix) antonym: δυσκολο- (dyskolo-)
  • also see ευ- (ef-, prefix) antonym: δυσ- (dys-)

Descendants

• Aromanian: efcul

Further reading

• εύκολος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language