κίναιδος

Ancient Greek

Etymology

Unknown. According to Archigenes it is a Classical Syriac word, while Beekes prefers a Pre-Greek origin.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kí.nai̯.dos/ → /ˈci.nɛ.ðos/ → /ˈci.ne.ðos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kí.nai̯.dos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈki.nɛ.dos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈci.nɛ.ðos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈci.ne.ðos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈci.ne.ðos/

Noun

κῐ́ναιδος • (kínaidos) m (genitive κῐναίδου); second declension

1. cinaedus, catamite

   Synonyms: βάταλος (bátalos), λάσταυρος (lástauros), μαρικᾶς (marikâs)

2. (in general) lewd fellow
3. public dancer
4. (in the plural) obscene poems

Inflection

Second declension of ὁ κῐ́ναιδος; τοῦ κῐναίδου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ κῐ́ναιδος ho kínaidos	τὼ κῐναίδω tṑ kinaídō	οἱ κῐ́ναιδοι hoi kínaidoi
Genitive	τοῦ κῐναίδου toû kinaídou	τοῖν κῐναίδοιν toîn kinaídoin	τῶν κῐναίδων tôn kinaídōn
Dative	τῷ κῐναίδῳ tôi kinaídōi	τοῖν κῐναίδοιν toîn kinaídoin	τοῖς κῐναίδοις toîs kinaídois
Accusative	τὸν κῐ́ναιδον tòn kínaidon	τὼ κῐναίδω tṑ kinaídō	τοὺς κῐναίδους toùs kinaídous
Vocative	κῐ́ναιδε kínaide	κῐναίδω kinaídō	κῐ́ναιδοι kínaidoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• κιναιδεία (kinaideía)
• κιναιδεύομαι (kinaideúomai)
• κιναιδίας (kinaidías)
• κιναιδίζω (kinaidízō)
• κιναίδιον (kinaídion)
• κιναίδισμα (kinaídisma)
• κιναιδογράφος (kinaidográphos)
• κιναιδολογέω (kinaidologéō)
• κιναιδολογία (kinaidología)
• κιναιδολόγος (kinaidológos)
• κιναιδώδης (kinaidṓdēs)
• κιναιδῶς (kinaidôs)

 

Descendants

• Greek: κίναιδος (kínaidos)
• → Latin: cinaedus
  • Italian: cinedo

Further reading

• “κίναιδος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κίναιδος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κίναιδος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Etymology

From Ancient Greek κί̆ναιδος (kínaidos, “catamite, lewd fellow”).

Noun

κίναιδος • (kínaidos) m (plural κίναιδοι)

1. (derogatory) homosexual, gay

   Synonyms: ομοφυλόφιλος (omofylófilos), πούστης (poústis)

   Antonym: ετεροφυλόφιλος (eterofylófilos)

Declension

declension of κίναιδος

case     \     number	singular	plural
nominative	κίναιδος •	κίναιδοι •
genitive	κίναιδου •	κίναιδων •
accusative	κίναιδο •	κίναιδους •
vocative	κίναιδε •	κίναιδοι •

See also

• see: ομοφυλόφιλος m (omofylófilos, “homosexual”)