λαμπρός

Ancient Greek

Etymology

From λάμπω (lámpō, “to shine”) +‎ -ρός (-rós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lam.prós/ → /lamˈpros/ → /lamˈbros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lam.prós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lamˈpros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lamˈpros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lamˈpros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lamˈbros/

Adjective

λᾰμπρός • (lamprós) m (feminine λᾰμπρᾱ́, neuter λᾰμπρόν); first/second declension (Attic, Koine)

1. bright, radiant

Inflection

First and second declension of λαμπρός; λαμπρᾱ́; λαμπρόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		λαμπρός lamprós	λαμπρᾱ́ lamprā́	λαμπρόν lamprón		λαμπρώ lamprṓ	λαμπρᾱ́ lamprā́	λαμπρώ lamprṓ		λαμπροί lamproí	λαμπραί lampraí	λαμπρᾰ́ lamprá
Genitive		λαμπροῦ lamproû	λαμπρᾶς lamprâs	λαμπροῦ lamproû		λαμπροῖν lamproîn	λαμπραῖν lampraîn	λαμπροῖν lamproîn		λαμπρῶν lamprôn	λαμπρῶν lamprôn	λαμπρῶν lamprôn
Dative		λαμπρῷ lamprôi	λαμπρᾷ lamprâi	λαμπρῷ lamprôi		λαμπροῖν lamproîn	λαμπραῖν lampraîn	λαμπροῖν lamproîn		λαμπροῖς lamproîs	λαμπραῖς lampraîs	λαμπροῖς lamproîs
Accusative		λαμπρόν lamprón	λαμπρᾱ́ν lamprā́n	λαμπρόν lamprón		λαμπρώ lamprṓ	λαμπρᾱ́ lamprā́	λαμπρώ lamprṓ		λαμπρούς lamproús	λαμπρᾱ́ς lamprā́s	λαμπρᾰ́ lamprá
Vocative		λαμπρέ lampré	λαμπρᾱ́ lamprā́	λαμπρόν lamprón		λαμπρώ lamprṓ	λαμπρᾱ́ lamprā́	λαμπρώ lamprṓ		λαμπροί lamproí	λαμπραί lampraí	λαμπρᾰ́ lamprá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		λαμπρῶς lamprôs				λαμπρότερος lampróteros				λαμπρότατος lamprótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: λαμπρός (lamprós)

Further reading

• “λαμπρός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “λαμπρός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• λαμπρός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G2986 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

---

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek λαμπρός (lamprós).

Adjective

λαμπρός • (lamprós) m

1. bright, illuminated, light, luminous, lambent

Declension

Declension of λαμπρός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λαμπρός •	λαμπρή •	λαμπρό •	λαμπροί •	λαμπρές •	λαμπρά •
genitive	λαμπρού •	λαμπρής •	λαμπρού •	λαμπρών •	λαμπρών •	λαμπρών •
accusative	λαμπρό •	λαμπρή •	λαμπρό •	λαμπρούς •	λαμπρές •	λαμπρά •
vocative	λαμπρέ •	λαμπρή •	λαμπρό •	λαμπροί •	λαμπρές •	λαμπρά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο λαμπρός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο λαμπρός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λαμπρότερος •	λαμπρότερη •	λαμπρότερο •	λαμπρότεροι •	λαμπρότερες •	λαμπρότερα •
genitive	λαμπρότερου •	λαμπρότερης •	λαμπρότερου •	λαμπρότερων •	λαμπρότερων •	λαμπρότερων •
accusative	λαμπρότερο •	λαμπρότερη •	λαμπρότερο •	λαμπρότερους •	λαμπρότερες •	λαμπρότερα •
vocative	λαμπρότερε •	λαμπρότερη •	λαμπρότερο •	λαμπρότεροι •	λαμπρότερες •	λαμπρότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο λαμπρότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λαμπρότατος •	λαμπρότατη •	λαμπρότατο •	λαμπρότατοι •	λαμπρότατες •	λαμπρότατα •
genitive	λαμπρότατου •	λαμπρότατης •	λαμπρότατου •	λαμπρότατων •	λαμπρότατων •	λαμπρότατων •
accusative	λαμπρότατο •	λαμπρότατη •	λαμπρότατο •	λαμπρότατους •	λαμπρότατες •	λαμπρότατα •
vocative	λαμπρότατε •	λαμπρότατη •	λαμπρότατο •	λαμπρότατοι •	λαμπρότατες •	λαμπρότατα •

Synonyms

• αγλαός (aglaós)
• φωτεινός (foteinós)

Related terms

• λαμπρά (lamprá)
• Λαμπρή (Lamprí)
• Λαμπρινή (Lampriní)
• Λάμπρος (Lámpros)