μεταγγισμός

Ancient Greek

Etymology

From μετᾰγγίζω (metangízō, “decant”) +‎ -ισμός (-ismós, abstract noun suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.taɲ.ɟizˈmos/ → /me.taɲ.ɟizˈmos/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.taŋ.ɡizˈmos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.taɲ.ɟizˈmos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.taɲ.ɟizˈmos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.taɲ.ɟizˈmos/

Noun

μετᾰγγισμός • (metangismós) m (genitive μετᾰγγισμοῦ); second declension (Koine)

1. decantation
2. (Neopythagoreanism, Manichaeism) transmigration of the soul

   Near-synonyms: μετενσωμάτωσις (metensōmátōsis), μετεμψύχωσις (metempsúkhōsis)

Inflection

Second declension of ὁ μετᾰγγισμός; τοῦ μετᾰγγισμοῦ (Koine)

Case / #	Singular	Plural
Nominative	ὁ μετᾰγγισμός ho metangismós	οἱ μετᾰγγισμοί hoi metangismoí
Genitive	τοῦ μετᾰγγισμοῦ toû metangismoû	τῶν μετᾰγγισμῶν tôn metangismôn
Dative	τῷ μετᾰγγισμῷ tôi metangismôi	τοῖς μετᾰγγισμοῖς toîs metangismoîs
Accusative	τὸν μετᾰγγισμόν tòn metangismón	τοὺς μετᾰγγισμούς toùs metangismoús
Vocative	μετᾰγγισμέ metangismé	μετᾰγγισμοί metangismoí

Further reading

• “μεταγγισμός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• μεταγγισμός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette