μητέρα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mɛː.té.ra/ → /miˈte.ra/ → /miˈte.ra/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mɛː.té.ra/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me̝ˈte.ra/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /miˈte.ra/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /miˈte.ra/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /miˈte.ra/

Noun

μητέρα • (mētéra)

1. accusative singular of μήτηρ (mḗtēr)

---

Greek

Etymology

From Ancient Greek μήτηρ (mḗtēr, “mother”), from Proto-Hellenic *mā́tēr, from Proto-Indo-European *méh₂tēr.

Pronunciation

• IPA^(key): /miˈtera/

Noun

μητέρα • (mitéra) f (plural μητέρες, masculine πατέρας)

1. mother

   η μητέρα του μαθητή ― i mitéra tou mathití ― the student's mother

2. (figuratively) mother (the first example of something)

   η μητέρα των κοινοβουλίων ― i mitéra ton koinovoulíon ― the mother of parliaments

3. (figuratively, colloquial) mother (something that is the greatest of its kind)

   Ήταν μητέρα των μαχών. ― Ítan mitéra ton machón. ― It was the mother of battles.

Declension

Declension of μητέρα

	singular	plural
nominative	μητέρα •	μητέρες •
genitive	μητέρας •	μητέρων •
accusative	μητέρα •	μητέρες •
vocative	μητέρα •	μητέρες •

Synonyms

• μαμά f (mamá)
• μάνα f (mána)

Related terms

• (Katharevousa) μητρότης f (mitrótis, “motherhood, maternity”)
• (Katharevousa) μητρυιά f (mitryiá, “stepmother”)
• μήτρα f (mítra, “womb”)
• μητριαρχία f (mitriarchía, “matriarchy”)
• μητρική κάρτα f (mitrikí kárta, “motherboard”)
• μητρικός (mitrikós, “motherly”)
• μητροκτονία f (mitroktonía, “matricide”)
• μητροκτόνος m or f (mitroktónos, “matricide”)
• μητρότητα f (mitrótita, “motherhood, maternity”)

 

Coordinate terms

see: Appendix:Greek vocabulary/Family

Further reading

• “μητέρα”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998