ομολογούμαι

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /omoloˈɣume/
• Hyphenation: ο‧μο‧λο‧γού‧μαι

Verb

ομολογούμαι • (omologoúmai) passive (past ομολογήθηκα, active ομολογώ)

1. confess, be confessed
2. (only in third person singular present) it is to be confessed, it is to be admitted, admittedly

   Ομολογείται ότι το συγκεκριμένο τραγούδι δεν ήταν πολύ καλό αλλά έχει θαυμαστές.

   Omologeítai óti to sygkekriméno tragoúdi den ítan polý kaló allá échei thavmastés.

   It is to be confessed that the song in question wasn't very good but it has admirers.