ποιητικός

Ancient Greek

Etymology

From ποιέω (poiéō, “to make”) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /poi̯.ɛː.ti.kós/ → /py.i.tiˈkos/ → /pi.i.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /poi̯.ɛː.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /py.e̝.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /py.i.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /py.i.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.i.tiˈkos/

Adjective

ποιητῐκός • (poiētĭkós) m (feminine ποιητῐκή, neuter ποιητῐκόν); first/second declension

1. capable of making, creative, productive
2. fitted for a poet, poetical

Declension

First and second declension of ποιητῐκός; ποιητῐκή; ποιητῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ποιητῐκός poiētĭkós	ποιητῐκή poiētĭkḗ	ποιητῐκόν poiētĭkón		ποιητῐκώ poiētĭkṓ	ποιητῐκᾱ́ poiētĭkā́	ποιητῐκώ poiētĭkṓ		ποιητῐκοί poiētĭkoí	ποιητῐκαί poiētĭkaí	ποιητῐκᾰ́ poiētĭkắ
Genitive		ποιητῐκοῦ poiētĭkoû	ποιητῐκῆς poiētĭkês	ποιητῐκοῦ poiētĭkoû		ποιητῐκοῖν poiētĭkoîn	ποιητῐκαῖν poiētĭkaîn	ποιητῐκοῖν poiētĭkoîn		ποιητῐκῶν poiētĭkôn	ποιητῐκῶν poiētĭkôn	ποιητῐκῶν poiētĭkôn
Dative		ποιητῐκῷ poiētĭkôi	ποιητῐκῇ poiētĭkêi	ποιητῐκῷ poiētĭkôi		ποιητῐκοῖν poiētĭkoîn	ποιητῐκαῖν poiētĭkaîn	ποιητῐκοῖν poiētĭkoîn		ποιητῐκοῖς poiētĭkoîs	ποιητῐκαῖς poiētĭkaîs	ποιητῐκοῖς poiētĭkoîs
Accusative		ποιητῐκόν poiētĭkón	ποιητῐκήν poiētĭkḗn	ποιητῐκόν poiētĭkón		ποιητῐκώ poiētĭkṓ	ποιητῐκᾱ́ poiētĭkā́	ποιητῐκώ poiētĭkṓ		ποιητῐκούς poiētĭkoús	ποιητῐκᾱ́ς poiētĭkā́s	ποιητῐκᾰ́ poiētĭkắ
Vocative		ποιητῐκέ poiētĭké	ποιητῐκή poiētĭkḗ	ποιητῐκόν poiētĭkón		ποιητῐκώ poiētĭkṓ	ποιητῐκᾱ́ poiētĭkā́	ποιητῐκώ poiētĭkṓ		ποιητῐκοί poiētĭkoí	ποιητῐκαί poiētĭkaí	ποιητῐκᾰ́ poiētĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ποιητῐκῶς poiētĭkôs				ποιητῐκώτερος poiētĭkṓteros				ποιητῐκώτᾰτος poiētĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἀγαλματοποιητικός (agalmatopoiētikós)
• αἱματοποιητικός (haimatopoiētikós)
• ἀνδριαντοποιητικός (andriantopoiētikós)
• ἀντιπεριποιητικός (antiperipoiētikós)
• ἀποιητικός (apoiētikós)
• ἀρτοποιητικός (artopoiētikós)
• αὐλοποιητικός (aulopoiētikós)
• αὐτοματοποιητικός (automatopoiētikós)
• αὐτοποιητικός (autopoiētikós)
• γαλακτοποιητικός (galaktopoiētikós)
• δακτυλοποιητικός (daktulopoiētikós)
• εἰδοποιητικός (eidopoiētikós)
• εἰδωλοποιητικός (eidōlopoiētikós)
• ἐμποιητικός (empoiētikós)
• ἐξαιματοποιητικός (exaimatopoiētikós)
• εὐποιητικός (eupoiētikós)
• ζωοποιητικός (zōopoiētikós)
• ἠθοποιητικός (ēthopoiētikós)
• θεοποιητικός (theopoiētikós)
• κακοποιητικός (kakopoiētikós)
• κεφαλοποιητικός (kephalopoiētikós)
• κοσμοποιητικός (kosmopoiētikós)
• λεπτοποιητικός (leptopoiētikós)
• λυροποιητικός (luropoiētikós)
• μεταποιητικός (metapoiētikós)
• νευροποιητικός (neuropoiētikós)
• ὁδοποιητικός (hodopoiētikós)
• ὀνοματοποιητικός (onomatopoiētikós)
• ὁπλοποιητικός (hoplopoiētikós)
• ὀργανοποιητικός (organopoiētikós)
• ὀστοποιητικός (ostopoiētikós)
• ὀψοποιητικός (opsopoiētikós)
• περιποιητικός (peripoiētikós)
• πηλοποιητικός (pēlopoiētikós)
• πιλοποιητικός (pilopoiētikós)
• ποιητῐκή (poiētĭkḗ, “poetry”, noun)
• προοδοποιητικός (proodopoiētikós)
• προσποιητικός (prospoiētikós)
• πρωτοποιητικὸς (prōtopoiētikòs)
• σιτοποιητικός (sitopoiētikós)
• τεκνοποιητικός (teknopoiētikós)
• φιλοποιητικός (philopoiētikós)
• χονδροποιητικός (khondropoiētikós)
• ψυχροποιητικός (psukhropoiētikós)

Descendants

• Greek: ποιητικός (poiitikós)
• → Latin: poëticus (see there for further descendants)
• → English: poietic
• →⇒ English: nosopoetic
• →⇒ English: oenopoetic
• →⇒ Russian: поэ́тика (poétika)
  • → Kazakh: поэтика (poétika)

Further reading

• ποιητικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ποιητικός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “ποιητικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • poetess idem, page 623.

Greek

Etymology

From Ancient Greek ποιητικός (poiētikós), from ποιέω (poiéō, “make”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pi.i.tiˈkos/

Adjective

ποιητικός • (poiitikós) m (feminine ποιητική, neuter ποιητικό)

1. poetic, poetical

   Antonym: αντιποιητικός (antipoiitikós)

Declension

Declension of ποιητικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ποιητικός (poiitikós)	ποιητική (poiitikí)	ποιητικό (poiitikó)		ποιητικοί (poiitikoí)	ποιητικές (poiitikés)	ποιητικά (poiitiká)
genitive	ποιητικού (poiitikoú)	ποιητικής (poiitikís)	ποιητικού (poiitikoú)		ποιητικών (poiitikón)	ποιητικών (poiitikón)	ποιητικών (poiitikón)
accusative	ποιητικό (poiitikó)	ποιητική (poiitikí)	ποιητικό (poiitikó)		ποιητικούς (poiitikoús)	ποιητικές (poiitikés)	ποιητικά (poiitiká)
vocative	ποιητικέ (poiitiké)	ποιητική (poiitikí)	ποιητικό (poiitikó)		ποιητικοί (poiitikoí)	ποιητικές (poiitikés)	ποιητικά (poiitiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ποιητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ποιητικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative ποιητικότερος (poiitikóteros) ποιητικότερη (poiitikóteri) ποιητικότερο (poiitikótero) ποιητικότεροι (poiitikóteroi) ποιητικότερες (poiitikóteres) ποιητικότερα (poiitikótera) genitive ποιητικότερου (poiitikóterou) ποιητικότερης (poiitikóteris) ποιητικότερου (poiitikóterou) ποιητικότερων (poiitikóteron) ποιητικότερων (poiitikóteron) ποιητικότερων (poiitikóteron) accusative ποιητικότερο (poiitikótero) ποιητικότερη (poiitikóteri) ποιητικότερο (poiitikótero) ποιητικότερους (poiitikóterous) ποιητικότερες (poiitikóteres) ποιητικότερα (poiitikótera) vocative ποιητικότερε (poiitikótere) ποιητικότερη (poiitikóteri) ποιητικότερο (poiitikótero) ποιητικότεροι (poiitikóteroi) ποιητικότερες (poiitikóteres) ποιητικότερα (poiitikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ποιητικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative ποιητικότατος (poiitikótatos) ποιητικότατη (poiitikótati) ποιητικότατο (poiitikótato) ποιητικότατοι (poiitikótatoi) ποιητικότατες (poiitikótates) ποιητικότατα (poiitikótata) genitive ποιητικότατου (poiitikótatou) ποιητικότατης (poiitikótatis) ποιητικότατου (poiitikótatou) ποιητικότατων (poiitikótaton) ποιητικότατων (poiitikótaton) ποιητικότατων (poiitikótaton) accusative ποιητικότατο (poiitikótato) ποιητικότατη (poiitikótati) ποιητικότατο (poiitikótato) ποιητικότατους (poiitikótatous) ποιητικότατες (poiitikótates) ποιητικότατα (poiitikótata) vocative ποιητικότατε (poiitikótate) ποιητικότατη (poiitikótati) ποιητικότατο (poiitikótato) ποιητικότατοι (poiitikótatoi) ποιητικότατες (poiitikótates) ποιητικότατα (poiitikótata)

Related terms

• see: ποίηση f (poíisi, “poetry”)