ποντικός

See also: Ποντικός

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ποντικός, from the Ancient Greek Ποντικός μῦς (Pontikós mûs, “a kind of weasel”), that is a μῦς (mûs, “mouse”) from Pontus (Ποντικός (Pontikós, “Pontic”). Also see the Mediaeval diminutives ποντίκιν (pontíkin), ποντίκιον (pontíkion), Modern Greek ποντίκι (pontíki).

Pronunciation

• IPA^(key): /pon.diˈkos/
• Hyphenation: πο‧ντι‧κός

Noun

ποντικός • (pontikós) m (plural ποντικοί)

1. (zoology) mouse

Declension

declension of ποντικός

case     \     number	singular	plural
nominative	ποντικός •	ποντικοί •
genitive	ποντικού •	ποντικών •
accusative	ποντικό •	ποντικούς •
vocative	ποντικέ •	ποντικοί •

Alternative forms

• ποντίκι n (pontíki)

Synonyms

• μυς m (mys, “muscle, mouse”) (formal)

Derived terms

• μετροπόντικας m (metropóntikas)
• μοσχοπόντικο n (moschopóntiko) (animal)
• ποντικάκι n (pontikáki) (diminutive)
• ποντίκαρος m (pontíkaros) (augmentative)
• πόντικας m (póntikas) (augmentative)
• ποντικί n (pontikí, “gris souris”) (colour)
• ποντικοκούραδο n (pontikokoúrado) (derogatory)
• ποντικομαμή f (pontikomamí) (ironic)
• ποντικούλης m (pontikoúlis) (diminutive)
• ποντικοπαγίδα f (pontikopagída, “mousetrap”)
• ποντικότρυπα f (pontikótrypa)
• ποντικοφαγωμένος (pontikofagoménos, “literally: eaten by a mouse”, participle)
• ποντικοφάρμακο n (pontikofármako)
• ποντικοφωλιά f (pontikofoliá)
• τυφλοπόντικας m (tyflopóntikas, “mole”)

Further reading

• ποντικός on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el