συμμετρία

Ancient Greek

Etymology

From σύμμετρος (súmmetros, “symmetrical”) +‎ -ία (-ía), from σῠν- (sun-, “with”) +‎ μέτρον (métron, “measure”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sym.me.trí.aː/ → /sym.meˈtri.a/ → /si.meˈtri.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sym.me.trí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sym.meˈtri.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sym.meˈtri.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sym.meˈtri.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.meˈtri.a/

Noun

σῠμμετρῐ́ᾱ • (summetríā) f (genitive σῠμμετρῐ́ᾱς); first declension

1. commensurability
2. symmetry, due proportion
3. a woman's robe without a train

Inflection

First declension of ἡ σῠμμετρῐ́ᾱ; τῆς σῠμμετρῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σῠμμετρῐ́ᾱ hē summetríā	τὼ σῠμμετρῐ́ᾱ tṑ summetríā	αἱ σῠμμετρῐ́αι hai summetríai
Genitive	τῆς σῠμμετρῐ́ᾱς tês summetríās	τοῖν σῠμμετρῐ́αιν toîn summetríain	τῶν σῠμμετρῐῶν tôn summetriôn
Dative	τῇ σῠμμετρῐ́ᾳ têi summetríāi	τοῖν σῠμμετρῐ́αιν toîn summetríain	ταῖς σῠμμετρῐ́αις taîs summetríais
Accusative	τὴν σῠμμετρῐ́ᾱν tḕn summetríān	τὼ σῠμμετρῐ́ᾱ tṑ summetríā	τᾱ̀ς σῠμμετρῐ́ᾱς tā̀s summetríās
Vocative	σῠμμετρῐ́ᾱ summetríā	σῠμμετρῐ́ᾱ summetríā	σῠμμετρῐ́αι summetríai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Antonyms

• ἀσυμμετρία (asummetría)

Descendants

• → Latin: symmetria (see there for further descendants)
• → Russian: симметрия (simmetrija)

Further reading

• “συμμετρία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• συμμετρία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • proportion idem, page 653.
  • regularity idem, page 687.
  • symmetry idem, page 850.