абвінаваціць

Belarusian

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

абвінава́ціць • (abvinavácicʹ) pf (imperfective абвінава́чваць)

(transitive) to accuse [with у (u) ‘of’]
Настаўнік абвінаваціў вучня ў крадзяжы сшытка іншага вучня.
Nastaŭnik abvinavaciŭ vučnja ŭ kradzjažy sšytka inšaha vučnja.
The teacher accused a student of stealing another student's notebook.

Conjugation of абвінава́ціць (class 4a, perfective, transitive)

For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.
perfective aspect
infinitive	абвінава́ціць abvinavácicʹ
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	абвінава́чаны abvinaváčany
adverbial	—	абвінава́ціўшы abvinaváciŭšy
	present tense	future tense
1st singular я	—	абвінава́чу abvinaváču
2nd singular ты	—	абвінава́ціш abvinaváciš
3rd singular ён / яна́ / яно́	—	абвінава́ціць abvinavácicʹ
1st plural мы	—	абвінава́цім abvinavácim
2nd plural вы	—	абвінава́ціце abvinavácicje
3rd plural яны́	—	абвінава́цяць abvinavácjacʹ
imperative	singular	plural
second-person	абвінава́ць abvinavácʹ	абвінава́цьце abvinavácʹcje
past tense	singular	plural мы / вы / яны́
masculine я / ты / ён	абвінава́ціў abvinaváciŭ	абвінава́цілі abvinavácili
feminine я / ты / яна́	абвінава́ціла abvinavácila
neuter яно́	абвінава́ціла abvinavácila

“абвінаваціць”, in Skarnik's Belarusian dictionary (in Belarusian), based on Kandrat Krapiva's Explanatory Dictionary of the Belarusian Language (1977-1984)
“абвінаваціць” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org