коренен

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Bulgarian[edit]

Etymology[edit]

From ко́рен (kóren, root) +‎ -ен (-en, relational adjective suffix).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

ко́ренен (kórenen)

  1. (relational) root
    1. (linguistics) root (pertaining to a root (word))
  2. fundamental
  3. native, indigenous

Declension[edit]

References[edit]

  • коренен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • коренен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
  • коренен”, in Български тълковен речник [Bulgarian Explanatory Dictionary] (in Bulgarian), fourth edition, Sofia: Nauka i Izkustvo, 2005, page 384