повереник

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Macedonian[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

повереник (poverenikm (feminine повереничка)

  1. confidant

Declension[edit]

Serbo-Croatian[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

поверен (past passive participle of поверити (to entrust)) +‎ -ник.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

поверѐнӣк m (Latin spelling poverènīk) (officialese)

  1. authorized agent, trustee, commissioner, competent entity, designee

Declension[edit]

Derived terms[edit]

References[edit]

  • повереник” in Hrvatski jezični portal
  • повереник”, in Речник српскохрватскога књижевног језика (in Serbo-Croatian), Друго фототипско издање edition, volume 4, Нови Сад, Загреб: Матица српска, Матица хрватска, 1971, published 1990, page 503