родни
Jump to navigation
Jump to search
Russian[edit]
Pronunciation[edit]
Etymology 1[edit]
Noun[edit]
родни́ • (rodní) f inan or f inan pl
- inflection of родня́ (rodnjá):
Etymology 2[edit]
Verb[edit]
родни́ • (rodní)
- second-person singular imperative imperfective of родни́ть (rodnítʹ)
Serbo-Croatian[edit]
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
ро̏днӣ (Latin spelling rȍdnī)
- (relational) birth
- (relational) kin
- native (of a country, region or settlement)
Declension[edit]
Declension of родни
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | родни | родна | родно | |
genitive | родног(а) | родне | родног(а) | |
dative | родном(у/е) | родној | родном(у/е) | |
accusative | inanimate animate |
родни родног(а) |
родну | родно |
vocative | родни | родна | родно | |
locative | родном(е/у) | родној | родном(е/у) | |
instrumental | родним | родном | родним | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | родни | родне | родна | |
genitive | родних | родних | родних | |
dative | родним(а) | родним(а) | родним(а) | |
accusative | родне | родне | родна | |
vocative | родни | родне | родна | |
locative | родним(а) | родним(а) | родним(а) | |
instrumental | родним(а) | родним(а) | родним(а) |