kin

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Kin, kın, kín, kīn, -kin, kin-, k'in, and -kin-

English[edit]

Pronunciation[edit]

  • enPR: kĭn, IPA(key): /kɪn/
  • Audio (US)
    		(file)
  • Rhymes: -ɪn

Etymology 1[edit]

From Middle English kin, kyn, ken, kun, from Old English cynn (“kind, sort, rank, quality, family, generation, offspring, pedigree, kin, race, people, gender, sex, propriety, etiquette”), from Proto-Germanic *kunją (“race, generation, descent”), from Proto-Indo-European *ǵn̥h₁yom, from *ǵenh₁- (“to produce”). Cognate with Scots kin (“relatives, kinfolk”), North Frisian kinn, kenn (“gender, race, family, kinship”), Dutch kunne (“gender, sex”), Middle Low German kunne (“gender, sex, race, family, lineage”), Danish køn (“gender, sex”), Swedish kön (“gender, sex”), Icelandic kyn (“gender”), and through Indo-European, with Latin genus (“kind, sort, ancestry, birth”), Ancient Greek γένος (génos, “kind, race”), Sanskrit जनस् (jánas, “kind, race”), Albanian dhen (“(herd of) small cattle”).

Noun[edit]

kin (countable and uncountable, plural kin)

  1. Race; family; breed; kind.
  2. (collectively) Persons of the same race or family; kindred.
  3. One or more relatives, such as siblings or cousins, taken collectively.
  4. Relationship; same-bloodedness or affinity; near connection or alliance, as of those having common descent.
  5. Kind; sort; manner; way.
Derived terms[edit]
Translations[edit]
relative — see relative
See also[edit]
Further reading[edit]

Adjective[edit]

kin (not comparable)

  1. Related by blood or marriage, akin. Generally used in "kin to".
    It turns out my back-fence neighbor is kin to one of my co-workers.
Translations[edit]

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

kin (plural kins)

  1. A primitive Chinese musical instrument of the cittern kind, with from five to twenty-five silken strings.
    • 1899, Hugo Riemann, Catechism of Musical History: History of musical instruments and history of tone-systems and notation
      Originally they had only two cither-like instruments, which had flat sound-boxes without fingerboards, over which were strung rather a large number (25) of strings of twisted silk — the kin and tsche.
    • 1840, Elijah Coleman Bridgman, Samuel Wells Williams, The Chinese Repository (page 40)
      If a musician were going to give a lecture upon the mathematical part of his art, he would find a very elegant substitute for the monochord in the Chinese kin.

Etymology 3[edit]

Noun[edit]

kin (plural kins)

  1. Alternative form of k'in

Etymology 4[edit]

Verb[edit]

kin

  1. Pronunciation spelling of can.

Anagrams[edit]

Afrikaans[edit]

Etymology[edit]

From Dutch kin, from Middle Dutch kinne, from Old Dutch kinni, from Proto-Germanic *kinnuz, from Proto-Indo-European *ǵénus.

Noun[edit]

kin (plural kinne)

  1. Alternative form of ken.

Azerbaijani[edit]

Etymology[edit]

From Persian کین‎.

Noun[edit]

kin (definite accusative kini, plural kinlər)

  1. hidden anger, spite, malice, grudge
    Synonym: ədavət

Declension[edit]

Declension of kin
singular plural
nominative kin
 kinlər
definite accusative kini
 kinləri
dative kinə
 kinlərə
locative kində
 kinlərdə
ablative kindən
 kinlərdən
definite genitive kinin
 kinlərin
Possessed forms of kin
nominative
singular plural
mənim (“my”) kinim kinlərim
sənin (“your”) kinin kinlərin
onun (“his/her/its”) kini kinləri
bizim (“our”) kinimiz kinlərimiz
sizin (“your”) kininiz kinləriniz
onların (“their”) kini or kinləri kinləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) kinimi kinlərimi
sənin (“your”) kinini kinlərini
onun (“his/her/its”) kinini kinlərini
bizim (“our”) kinimizi kinlərimizi
sizin (“your”) kininizi kinlərinizi
onların (“their”) kinini or kinlərini kinlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) kinimə kinlərimə
sənin (“your”) kininə kinlərinə
onun (“his/her/its”) kininə kinlərinə
bizim (“our”) kinimizə kinlərimizə
sizin (“your”) kininizə kinlərinizə
onların (“their”) kininə or kinlərinə kinlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) kinimdə kinlərimdə
sənin (“your”) kinində kinlərində
onun (“his/her/its”) kinində kinlərində
bizim (“our”) kinimizdə kinlərimizdə
sizin (“your”) kininizdə kinlərinizdə
onların (“their”) kinində or kinlərində kinlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) kinimdən kinlərimdən
sənin (“your”) kinindən kinlərindən
onun (“his/her/its”) kinindən kinlərindən
bizim (“our”) kinimizdən kinlərimizdən
sizin (“your”) kininizdən kinlərinizdən
onların (“their”) kinindən or kinlərindən kinlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) kinimin kinlərimin
sənin (“your”) kininin kinlərinin
onun (“his/her/its”) kininin kinlərinin
bizim (“our”) kinimizin kinlərimizin
sizin (“your”) kininizin kinlərinizin
onların (“their”) kininin or kinlərinin kinlərinin
Predicative forms of kin
singular plural
mən (“I am”) kinəm
 kinlərəm
sən (“you are”) kinsin
 kinlərsin
o (“he/she is”) kindir
 kinlərdir

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • “kin” in Obastan.com.

Czech[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

kin

  1. genitive plural of kino

Anagrams[edit]

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From Middle Dutch kinne, from Old Dutch kinni, from Proto-Germanic *kinnuz, from Proto-Indo-European *ǵénus.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

kin f (plural kinnen, diminutive kinnetje n)

  1. chin

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Afrikaans: kin
  • Negerhollands: kin
  • → Papiamentu: kenchi, kinnetje, kintsje (from the diminutive)

Guinea-Bissau Creole[edit]

Pronoun[edit]

kin

  1. who

Hungarian[edit]

Pronominal adverbs from case suffixes (cf. postpositions)
case suffix who? what? this that he/she
(it)*
v. pr. c.
nom. – ki mi ez az ő* / Ø
az / Ø		 – –
acc. -t / -ot /
-at / -et / -öt		 kit mit ezt azt őt* / Ø
azt / Ø		 – c1
c2
dat. -nak / -nek kinek minek ennek annak neki neki- c
ins. -val / -vel kivel mivel ezzel/
evvel		 azzal/
avval		 vele (vele-) c
c-f. -ért kiért miért ezért azért érte – c
tra. -vá / -vé kivé mivé ezzé azzá – – c
ter. -ig – meddig eddig addig – – c
e-f. -ként (kiként) (miként) ekként akként – – c
e-m. -ul / -ül – – – – – – c
ine. -ban / -ben kiben miben ebben abban benne – c
sup. -n/-on/-en/-ön kin min ezen azon rajta (rajta-) c
ade. -nál / -nél kinél minél ennél annál nála – c
ill. -ba / -be kibe mibe ebbe abba bele bele- c
sub. -ra / -re kire mire erre arra rá rá- c
all. -hoz/-hez/-höz kihez mihez ehhez ahhoz hozzá hozzá- c
el. -ból / -ből kiből miből ebből abból belőle – c
del. -ról / -ről kiről miről erről arról róla – c
abl. -tól / -től kitől mitől ettől attól tőle – c
*: Ő and őt refer to human beings; the forms below them might be
construed likewise. – Forms in parentheses are uncommon. All »

Etymology[edit]

ki +‎ -n

Pronunciation[edit]

Pronoun[edit]

kin

  1. superessive singular of ki

Ido[edit]

Ido numbers (edit)
50
 ←  4 5 6  → 
    Cardinal: kin
    Ordinal: kinesma
    Adverbial: kinfoye
    Multiplier: kinopla
    Fractional: kinima

Etymology[edit]

From French cinq, Spanish cinco, Italian cinque, ultimately from Proto-Indo-European *pénkʷe.

Numeral[edit]

kin

  1. five (5)

Japanese[edit]

Romanization[edit]

kin

  1. Rōmaji transcription of きん

Min Nan[edit]

For pronunciation and definitions of kin – see 斤 (“catty, a unit of weight”).
(This character, kin, is the Pe̍h-ōe-jī form of 斤.)

Navajo[edit]

Etymology[edit]

Compare Dogrib kǫ̀.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

kin

  1. market, store
    Kingóó déyá. ― I am going to the store.
  2. house, cabin, building
  3. town

Inflection[edit]

possessives of kin
singular duoplural plural
1st person shikin nihikin danihikin
2nd person nikin nihikin danihikin
3rd person bikin
4th person (3o) yikin
4th person (3a) hakin
Indefinite (3i) akin

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

See also[edit]

Ngarrindjeri[edit]

Pronoun[edit]

kin

  1. him

Northern Kurdish[edit]

Adjective[edit]

kin ?

  1. short

Synonyms[edit]

West Frisian[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Middle Low German kinne, kin, from Old Saxon kinni.

Noun[edit]

kin n (plural kinnen, diminutive kintsje)

  1. chin

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • “kin”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011

Yagara[edit]

Noun[edit]

kin

  1. Alternative form of ginn.

References[edit]

Yola[edit]

Noun[edit]

kin

  1. Alternative form of ken
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kin&oldid=64802318"