чита

See also: Чита and Appendix:Variations of "cita"

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čitati.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈt͡ʃita]

• Audio:

  (file)

Verb

чита • (čita) third-singular present, impf (perfective прочита or исчита, diminutive читка or читуцка)

1. (transitive) to read

   Сакам да читам книги. ― Sakam da čitam knigi. ― I like to read books.

Conjugation

Conjugation of чита (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	читал	—	adjectival participle	читан
feminine	читала	—	adverbial participle	читајќи
neuter	читало	—	verbal noun	читање
plural	читале	—	perfect participle	читано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	читам	читав	—	—
2nd singular	читаш	читаше	—	читај
3rd singular	чита	читаше	—	—
1st plural	читаме	читавме	—	—
2nd plural	читате	читавте	—	читајте
3rd plural	читаат	читаа	—	—
Compound tenses
perfect	сум читал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам читано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев читал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав читано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал читано		perfect of има + perfect participle
future	ќе читам		ќе + present
има-future	ќе имам читано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе читав		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав читано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум читал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал читано		future reported of има + perfect participle
conditional	би читал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал читано		conditional of има + perfect participle

Derived terms

verbs

• вчита (včita)
• вчитува (včituva)
• доисчита (doisčita)
• доисчитува (doisčituva)
• допрочита (dopročita)
• допрочитува (dopročituva)
• дочита (dočita)
• дочитува (dočituva)
• зачита (začita)
• зачитува (začituva)
• изначита (iznačita)
• изначитува (iznačituva)
• испрочита (ispročita)
• испрочитува (ispročituva)
• исчита (isčita)
• исчитува (isčituva)
• начита (načita)
• начитува (načituva)
• отчита (otčita)
• отчитува (otčituva)
• попрочита (popročita)
• почита (počita)
• препрочита (prepročita)
• препрочитува (prepročituva)
• пречита (prečita)
• пречитува (prečituva)
• прочита (pročita)
• прочитува (pročituva)
• расчита (rasčita)
• се зачита (se začita)
• се зачитува (se začituva)
• се начита (se načita)
• се начитува (se načituva)
• се пречита (se prečita)
• се прочита (se pročita)
• се расчита (se rasčita)
• се расчитува (se rasčituva)
• читка (čitka)
• читне (čitne)
• читуцка (čitucka)

 

nouns

• начитаност f (načitanost)
• читалиште m (čitalište)
• читалница f (čitalnica)
• читанка f (čitanka)
• читаност f (čitanost)
• читател m (čitatel)
• читателка f (čitatelka)
• читач m (čitač)

 

adjectives

• недочитан (nedočitan)
• неначитан (nenačitan)
• непрочитан (nepročitan)
• нечитлив (nečitliv)
• читателски (čitatelski)
• читачки (čitački)
• читлив (čitliv)
• читок (čitok)

 

Related terms

• ѕвездочатец m (dzvezdočatec)
• чати impf (čati)
• четиво n (četivo)

 

Pannonian Rusyn

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈt͡ʃita]
• Rhymes: -ita
• Hyphenation: чи‧та

Verb

чита (čita)

1. third-person singular present of читац (čitac)