արտակարգ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

արտա- (arta-) +‎ կարգ (karg)

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

արտակարգ (artakarg) (superlative ամենաարտակարգ)

  1. extraordinary (out of the ordinary)
  2. unusual, uncommon, exceptional

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative արտակարգ (artakarg) արտակարգներ (artakargner)
dative արտակարգի (artakargi) արտակարգների (artakargneri)
ablative արտակարգից (artakargicʻ) արտակարգներից (artakargnericʻ)
instrumental արտակարգով (artakargov) արտակարգներով (artakargnerov)
locative արտակարգում (artakargum) արտակարգներում (artakargnerum)
definite forms
nominative արտակարգը/արտակարգն (artakargə/artakargn) արտակարգները/արտակարգներն (artakargnerə/artakargnern)
dative արտակարգին (artakargin) արտակարգներին (artakargnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative արտակարգս (artakargs) արտակարգներս (artakargners)
dative արտակարգիս (artakargis) արտակարգներիս (artakargneris)
ablative արտակարգիցս (artakargicʻs) արտակարգներիցս (artakargnericʻs)
instrumental արտակարգովս (artakargovs) արտակարգներովս (artakargnerovs)
locative արտակարգումս (artakargums) արտակարգներումս (artakargnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative արտակարգդ (artakargd) արտակարգներդ (artakargnerd)
dative արտակարգիդ (artakargid) արտակարգներիդ (artakargnerid)
ablative արտակարգիցդ (artakargicʻd) արտակարգներիցդ (artakargnericʻd)
instrumental արտակարգովդ (artakargovd) արտակարգներովդ (artakargnerovd)
locative արտակարգումդ (artakargumd) արտակարգներումդ (artakargnerumd)