Jump to content

أسر

From Wiktionary, the free dictionary
See also: آسر, اشر, and أشر

Arabic

[edit]

Etymology 1

[edit]
Root
ء س ر (ʔ s r)
4 terms

Inherited from Proto-Semitic *ʔasar-.

Verb

[edit]

أَسَرَ (ʔasara) I (non-past يَأْسِرُ (yaʔsiru), verbal noun أَسْر (ʔasr))

  1. to bind, to fetter
  2. to enslave (to make subservient)
  3. to capture (to take control of)
  4. to captivate (to attract and hold the interest and attention of)
Conjugation
[edit]
Conjugation of أَسَرَ (I, sound, a ~ i, full passive, verbal noun أَسْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
أَسْر
ʔasr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
آسِر
ʔāsir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَأْسُور
maʔsūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَسَرْتُ
ʔasartu
أَسَرْتَ
ʔasarta
أَسَرَ
ʔasara
أَسَرْتُمَا
ʔasartumā
أَسَرَا
ʔasarā
أَسَرْنَا
ʔasarnā
أَسَرْتُمْ
ʔasartum
أَسَرُوا
ʔasarū
f أَسَرْتِ
ʔasarti
أَسَرَتْ
ʔasarat
أَسَرَتَا
ʔasaratā
أَسَرْتُنَّ
ʔasartunna
أَسَرْنَ
ʔasarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m آسِرُ
ʔāsiru
تَأْسِرُ
taʔsiru
يَأْسِرُ
yaʔsiru
تَأْسِرَانِ
taʔsirāni
يَأْسِرَانِ
yaʔsirāni
نَأْسِرُ
naʔsiru
تَأْسِرُونَ
taʔsirūna
يَأْسِرُونَ
yaʔsirūna
f تَأْسِرِينَ
taʔsirīna
تَأْسِرُ
taʔsiru
تَأْسِرَانِ
taʔsirāni
تَأْسِرْنَ
taʔsirna
يَأْسِرْنَ
yaʔsirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m آسِرَ
ʔāsira
تَأْسِرَ
taʔsira
يَأْسِرَ
yaʔsira
تَأْسِرَا
taʔsirā
يَأْسِرَا
yaʔsirā
نَأْسِرَ
naʔsira
تَأْسِرُوا
taʔsirū
يَأْسِرُوا
yaʔsirū
f تَأْسِرِي
taʔsirī
تَأْسِرَ
taʔsira
تَأْسِرَا
taʔsirā
تَأْسِرْنَ
taʔsirna
يَأْسِرْنَ
yaʔsirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m آسِرْ
ʔāsir
تَأْسِرْ
taʔsir
يَأْسِرْ
yaʔsir
تَأْسِرَا
taʔsirā
يَأْسِرَا
yaʔsirā
نَأْسِرْ
naʔsir
تَأْسِرُوا
taʔsirū
يَأْسِرُوا
yaʔsirū
f تَأْسِرِي
taʔsirī
تَأْسِرْ
taʔsir
تَأْسِرَا
taʔsirā
تَأْسِرْنَ
taʔsirna
يَأْسِرْنَ
yaʔsirna
imperative
الْأَمْر
m اِئْسِرْ
iʔsir
اِئْسِرَا
iʔsirā
اِئْسِرُوا
iʔsirū
f اِئْسِرِي
iʔsirī
اِئْسِرْنَ
iʔsirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُسِرْتُ
ʔusirtu
أُسِرْتَ
ʔusirta
أُسِرَ
ʔusira
أُسِرْتُمَا
ʔusirtumā
أُسِرَا
ʔusirā
أُسِرْنَا
ʔusirnā
أُسِرْتُمْ
ʔusirtum
أُسِرُوا
ʔusirū
f أُسِرْتِ
ʔusirti
أُسِرَتْ
ʔusirat
أُسِرَتَا
ʔusiratā
أُسِرْتُنَّ
ʔusirtunna
أُسِرْنَ
ʔusirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوسَرُ
ʔūsaru
تُؤْسَرُ
tuʔsaru
يُؤْسَرُ
yuʔsaru
تُؤْسَرَانِ
tuʔsarāni
يُؤْسَرَانِ
yuʔsarāni
نُؤْسَرُ
nuʔsaru
تُؤْسَرُونَ
tuʔsarūna
يُؤْسَرُونَ
yuʔsarūna
f تُؤْسَرِينَ
tuʔsarīna
تُؤْسَرُ
tuʔsaru
تُؤْسَرَانِ
tuʔsarāni
تُؤْسَرْنَ
tuʔsarna
يُؤْسَرْنَ
yuʔsarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوسَرَ
ʔūsara
تُؤْسَرَ
tuʔsara
يُؤْسَرَ
yuʔsara
تُؤْسَرَا
tuʔsarā
يُؤْسَرَا
yuʔsarā
نُؤْسَرَ
nuʔsara
تُؤْسَرُوا
tuʔsarū
يُؤْسَرُوا
yuʔsarū
f تُؤْسَرِي
tuʔsarī
تُؤْسَرَ
tuʔsara
تُؤْسَرَا
tuʔsarā
تُؤْسَرْنَ
tuʔsarna
يُؤْسَرْنَ
yuʔsarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوسَرْ
ʔūsar
تُؤْسَرْ
tuʔsar
يُؤْسَرْ
yuʔsar
تُؤْسَرَا
tuʔsarā
يُؤْسَرَا
yuʔsarā
نُؤْسَرْ
nuʔsar
تُؤْسَرُوا
tuʔsarū
يُؤْسَرُوا
yuʔsarū
f تُؤْسَرِي
tuʔsarī
تُؤْسَرْ
tuʔsar
تُؤْسَرَا
tuʔsarā
تُؤْسَرْنَ
tuʔsarna
يُؤْسَرْنَ
yuʔsarna

Noun

[edit]

أَسْر (ʔasrm

  1. verbal noun of أَسَرَ (ʔasara) (form I)
Declension
[edit]
Declension of noun أَسْر (ʔasr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal أَسْر
ʔasr
الْأَسْر
al-ʔasr
أَسْر
ʔasr
nominative أَسْرٌ
ʔasrun
الْأَسْرُ
al-ʔasru
أَسْرُ
ʔasru
accusative أَسْرًا
ʔasran
الْأَسْرَ
al-ʔasra
أَسْرَ
ʔasra
genitive أَسْرٍ
ʔasrin
الْأَسْرِ
al-ʔasri
أَسْرِ
ʔasri

Verb

[edit]

أُسِرَ (ʔusira) I (passive-only, non-past يُؤْسَرُ (yuʔsaru), verbal noun أُسْر (ʔusr))

  1. to have urinary retention
Conjugation
[edit]
Conjugation of أُسِرَ (I, sound, passive-only, verbal noun أُسْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
أُسْر
ʔusr
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَأْسُور
maʔsūr
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُسِرْتُ
ʔusirtu
أُسِرْتَ
ʔusirta
أُسِرَ
ʔusira
أُسِرْتُمَا
ʔusirtumā
أُسِرَا
ʔusirā
أُسِرْنَا
ʔusirnā
أُسِرْتُمْ
ʔusirtum
أُسِرُوا
ʔusirū
f أُسِرْتِ
ʔusirti
أُسِرَتْ
ʔusirat
أُسِرَتَا
ʔusiratā
أُسِرْتُنَّ
ʔusirtunna
أُسِرْنَ
ʔusirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوسَرُ
ʔūsaru
تُؤْسَرُ
tuʔsaru
يُؤْسَرُ
yuʔsaru
تُؤْسَرَانِ
tuʔsarāni
يُؤْسَرَانِ
yuʔsarāni
نُؤْسَرُ
nuʔsaru
تُؤْسَرُونَ
tuʔsarūna
يُؤْسَرُونَ
yuʔsarūna
f تُؤْسَرِينَ
tuʔsarīna
تُؤْسَرُ
tuʔsaru
تُؤْسَرَانِ
tuʔsarāni
تُؤْسَرْنَ
tuʔsarna
يُؤْسَرْنَ
yuʔsarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوسَرَ
ʔūsara
تُؤْسَرَ
tuʔsara
يُؤْسَرَ
yuʔsara
تُؤْسَرَا
tuʔsarā
يُؤْسَرَا
yuʔsarā
نُؤْسَرَ
nuʔsara
تُؤْسَرُوا
tuʔsarū
يُؤْسَرُوا
yuʔsarū
f تُؤْسَرِي
tuʔsarī
تُؤْسَرَ
tuʔsara
تُؤْسَرَا
tuʔsarā
تُؤْسَرْنَ
tuʔsarna
يُؤْسَرْنَ
yuʔsarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوسَرْ
ʔūsar
تُؤْسَرْ
tuʔsar
يُؤْسَرْ
yuʔsar
تُؤْسَرَا
tuʔsarā
يُؤْسَرَا
yuʔsarā
نُؤْسَرْ
nuʔsar
تُؤْسَرُوا
tuʔsarū
يُؤْسَرُوا
yuʔsarū
f تُؤْسَرِي
tuʔsarī
تُؤْسَرْ
tuʔsar
تُؤْسَرَا
tuʔsarā
تُؤْسَرْنَ
tuʔsarna
يُؤْسَرْنَ
yuʔsarna

Noun

[edit]

أُسْر (ʔusrm

  1. retention or detention of urine, dysuria
    • a. 1165, ابن التلميذ [Ibn al-Tilmīḏ], edited by Oliver Kahl, The Dispensatory of Ibn At-Tilmīḏ الأقراباذين الكبير (Islamic Philosophy, Theology and Science. Texts and Studies; 70), Leiden: Brill, published 2007, →ISBN, page 135 Nr. 288:
      دهن الحسك
      حسك مرضوض عشرة دراهم زنجبيل أربعة دراهم دهن حل أسكرجة ماء عذب خمس عشرة أسكرجة. يطبخ في قدر بنار لينة حتى يذهب الماء ويبقي الدهن وينزل عن النار ويصفى ويحتقن به من خلف ومن قدام بالتزريق في الإحليل وإذا مرخ به نحو العانة حل أسر البول.
      Caltrop oil
      Crushed caltrop ten dirham; ginger four dirham; sesame oil one cupful; fresh water fiteen cupfuls. Cook (this) in a pot on a low flame until the water is gone and the oil is left, (then) take it of the fire, strain it, and use it as an enema from the back or from the front by injecting it into (the rectum or) the urethra; and when rubbed into the pubic region, it resolves urinary detention.
Declension
[edit]
Declension of noun أُسْر (ʔusr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal أُسْر
ʔusr
الْأُسْر
al-ʔusr
أُسْر
ʔusr
nominative أُسْرٌ
ʔusrun
الْأُسْرُ
al-ʔusru
أُسْرُ
ʔusru
accusative أُسْرًا
ʔusran
الْأُسْرَ
al-ʔusra
أُسْرَ
ʔusra
genitive أُسْرٍ
ʔusrin
الْأُسْرِ
al-ʔusri
أُسْرِ
ʔusri

Etymology 2

[edit]

Verb

[edit]

أَسَرَّ (ʔasarra) IV (non-past يُسِرُّ (yusirru), verbal noun إِسْرَار (ʔisrār))

  1. to keep secret, to hide, to conceal, to disguise
  2. to tell in confidence, to confide in, to reveal, to tell under one’s breath, to whisper
    • 609–632 CE, Qur'an, 10:54:
      وَلَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِي ٱلْأَرْضِ لَٱفْتَدَتْ بِهِ وَأَسَرُّوا ٱلنَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوْا ٱلْعَذَابَ
      walaw ʔanna likulli nafsin ẓalamat mā fī l-ʔarḍi laftadat bihi waʔasarrū n-nadāmata lammā raʔaw l-ʕaḏāba
      And if each soul that doeth wrong had all that is in the earth it would seek to ransom itself therewith; and they will feel remorse within them, when they see the doom.
Conjugation
[edit]
Conjugation of أَسَرَّ (IV, geminate, full passive, verbal noun إِسْرَار)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِسْرَار
ʔisrār
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُسِرّ
musirr
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُسَرّ
musarr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَسْرَرْتُ
ʔasrartu
أَسْرَرْتَ
ʔasrarta
أَسَرَّ
ʔasarra
أَسْرَرْتُمَا
ʔasrartumā
أَسَرَّا
ʔasarrā
أَسْرَرْنَا
ʔasrarnā
أَسْرَرْتُمْ
ʔasrartum
أَسَرُّوا
ʔasarrū
f أَسْرَرْتِ
ʔasrarti
أَسَرَّتْ
ʔasarrat
أَسَرَّتَا
ʔasarratā
أَسْرَرْتُنَّ
ʔasrartunna
أَسْرَرْنَ
ʔasrarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسِرُّ
ʔusirru
تُسِرُّ
tusirru
يُسِرُّ
yusirru
تُسِرَّانِ
tusirrāni
يُسِرَّانِ
yusirrāni
نُسِرُّ
nusirru
تُسِرُّونَ
tusirrūna
يُسِرُّونَ
yusirrūna
f تُسِرِّينَ
tusirrīna
تُسِرُّ
tusirru
تُسِرَّانِ
tusirrāni
تُسْرِرْنَ
tusrirna
يُسْرِرْنَ
yusrirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسِرَّ
ʔusirra
تُسِرَّ
tusirra
يُسِرَّ
yusirra
تُسِرَّا
tusirrā
يُسِرَّا
yusirrā
نُسِرَّ
nusirra
تُسِرُّوا
tusirrū
يُسِرُّوا
yusirrū
f تُسِرِّي
tusirrī
تُسِرَّ
tusirra
تُسِرَّا
tusirrā
تُسْرِرْنَ
tusrirna
يُسْرِرْنَ
yusrirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسِرَّ, أُسِرِّ, أُسْرِرْ
ʔusirra, ʔusirri, ʔusrir
تُسِرَّ, تُسِرِّ, تُسْرِرْ
tusirra, tusirri, tusrir
يُسِرَّ, يُسِرِّ, يُسْرِرْ
yusirra, yusirri, yusrir
تُسِرَّا
tusirrā
يُسِرَّا
yusirrā
نُسِرَّ, نُسِرِّ, نُسْرِرْ
nusirra, nusirri, nusrir
تُسِرُّوا
tusirrū
يُسِرُّوا
yusirrū
f تُسِرِّي
tusirrī
تُسِرَّ, تُسِرِّ, تُسْرِرْ
tusirra, tusirri, tusrir
تُسِرَّا
tusirrā
تُسْرِرْنَ
tusrirna
يُسْرِرْنَ
yusrirna
imperative
الْأَمْر
m أَسِرَّ, أَسِرِّ, أَسْرِرْ
ʔasirra, ʔasirri, ʔasrir
أَسِرَّا
ʔasirrā
أَسِرُّوا
ʔasirrū
f أَسِرِّي
ʔasirrī
أَسْرِرْنَ
ʔasrirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُسْرِرْتُ
ʔusrirtu
أُسْرِرْتَ
ʔusrirta
أُسِرَّ
ʔusirra
أُسْرِرْتُمَا
ʔusrirtumā
أُسِرَّا
ʔusirrā
أُسْرِرْنَا
ʔusrirnā
أُسْرِرْتُمْ
ʔusrirtum
أُسِرُّوا
ʔusirrū
f أُسْرِرْتِ
ʔusrirti
أُسِرَّتْ
ʔusirrat
أُسِرَّتَا
ʔusirratā
أُسْرِرْتُنَّ
ʔusrirtunna
أُسْرِرْنَ
ʔusrirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسَرُّ
ʔusarru
تُسَرُّ
tusarru
يُسَرُّ
yusarru
تُسَرَّانِ
tusarrāni
يُسَرَّانِ
yusarrāni
نُسَرُّ
nusarru
تُسَرُّونَ
tusarrūna
يُسَرُّونَ
yusarrūna
f تُسَرِّينَ
tusarrīna
تُسَرُّ
tusarru
تُسَرَّانِ
tusarrāni
تُسْرَرْنَ
tusrarna
يُسْرَرْنَ
yusrarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسَرَّ
ʔusarra
تُسَرَّ
tusarra
يُسَرَّ
yusarra
تُسَرَّا
tusarrā
يُسَرَّا
yusarrā
نُسَرَّ
nusarra
تُسَرُّوا
tusarrū
يُسَرُّوا
yusarrū
f تُسَرِّي
tusarrī
تُسَرَّ
tusarra
تُسَرَّا
tusarrā
تُسْرَرْنَ
tusrarna
يُسْرَرْنَ
yusrarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسَرَّ, أُسَرِّ, أُسْرَرْ
ʔusarra, ʔusarri, ʔusrar
تُسَرَّ, تُسَرِّ, تُسْرَرْ
tusarra, tusarri, tusrar
يُسَرَّ, يُسَرِّ, يُسْرَرْ
yusarra, yusarri, yusrar
تُسَرَّا
tusarrā
يُسَرَّا
yusarrā
نُسَرَّ, نُسَرِّ, نُسْرَرْ
nusarra, nusarri, nusrar
تُسَرُّوا
tusarrū
يُسَرُّوا
yusarrū
f تُسَرِّي
tusarrī
تُسَرَّ, تُسَرِّ, تُسْرَرْ
tusarra, tusarri, tusrar
تُسَرَّا
tusarrā
تُسْرَرْنَ
tusrarna
يُسْرَرْنَ
yusrarna
Antonyms
[edit]

Etymology 3

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

أُسَر (ʔusarpl

  1. plural of أُسْرَة (ʔusra)

Etymology 4

[edit]

Verb

[edit]

أسر (form I)

  1. أَسِرْ (ʔasir) /ʔa.sir/: first-person singular non-past active jussive of سَارَ (sāra)
  2. أُسَرْ (ʔusar) /ʔu.sar/: first-person singular non-past passive jussive of سَارَ (sāra)

Etymology 5

[edit]

Verb

[edit]

أسر (form I)

  1. أَسُرُّ (ʔasurru) /ʔa.sur.ru/: first-person singular non-past active indicative of سَرَّ (sarra)
  2. أُسَرُّ (ʔusarru) /ʔu.sar.ru/: first-person singular non-past passive indicative of سَرَّ (sarra) and سُرَّ (surra)
  3. أَسُرَّ (ʔasurra) /ʔa.sur.ra/: first-person singular non-past active subjunctive/jussive of سَرَّ (sarra)
  4. أُسَرَّ (ʔusarra) /ʔu.sar.ra/: first-person singular non-past passive subjunctive/jussive of سَرَّ (sarra) and سُرَّ (surra)
  5. أَسُرِّ (ʔasurri) /ʔa.sur.ri/: first-person singular non-past active jussive of سَرَّ (sarra)
  6. أُسَرِّ (ʔusarri) /ʔu.sar.ri/: first-person singular non-past passive jussive of سَرَّ (sarra) and سُرَّ (surra)
  7. أَسَرُّ (ʔasarru) /ʔa.sar.ru/: first-person singular non-past active indicative of سَرَّ (sarra)
  8. أَسَرَّ (ʔasarra) /ʔa.sar.ra/: first-person singular non-past active subjunctive/jussive of سَرَّ (sarra)
  9. أَسَرِّ (ʔasarri) /ʔa.sar.ri/: first-person singular non-past active jussive of سَرَّ (sarra)