بك

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by ToilBot (talk | contribs) as of 08:54, 31 December 2019.
Jump to navigation Jump to search
See also: بک and تک

Ottoman Turkish

Etymology

See modern Turkish bey

Noun

بك (beg)

  1. ruler
  2. the ace in card- and boardgames

Descendants

See also

Playing cards in Ottoman Turkish · اسقامبیل (iskambil) (layout · text)
بك (bey), برلی (birli) ایكیلی (ikili) اوچلی (üçlü) درتلی (dörtlü) بشلی (beşli) آلتیلی (altılı) یدیلی (yedili)
سكزلی (sekizli) طقوزلی (dokuzlu) اونلی (onlu) باجاق (bacak), اوغلان (oğlan), فانتی (fanti) قیز (kız) پاپاز (papaz)

References

  • Deny, Jean (1921) Grammaire de la langue turque (dialecte osmanli), Paris: Leroux, page 790
  • Zenker, Julius Theodor (1866) “بك”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 1 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, page 204