ثنى

See also: بنى, ثني, تنى, بني, ث ن ي, and ب ن ي

Arabic

Etymology 1

Verb form I from the root ث ن ي (ṯ-n-y).

Verb

ثَنَى • (ṯanā) I, non-past يَثْنِي‎ (yaṯnī) (transitive)

1. to fold, to bend, to coil
2. to double-fold
3. to double
4. to be the second
5. to repeat, do a second time
6. to prevent, avert

Conjugation

Conjugation of

ثَنَى

(form-I final-weak, verbal noun ثَنْي)

verbal noun الْمَصْدَر						ثَنْي ṯany
active participle اِسْم الْفَاعِل						ثَانٍ ṯānin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَثْنِيّ maṯniyy
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	ثَنَيْتُ ṯanaytu	ثَنَيْتَ ṯanayta	ثَنَى ṯanā		ثَنَيْتُمَا ṯanaytumā	ثَنَيَا ṯanayā		ثَنَيْنَا ṯanaynā	ثَنَيْتُمْ ṯanaytum	ثَنَوْا ṯanaw
	f		ثَنَيْتِ ṯanayti	ثَنَتْ ṯanat			ثَنَتَا ṯanatā			ثَنَيْتُنَّ ṯanaytunna	ثَنَيْنَ ṯanayna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَثْنِي ʔaṯnī	تَثْنِي taṯnī	يَثْنِي yaṯnī		تَثْنِيَانِ taṯniyāni	يَثْنِيَانِ yaṯniyāni		نَثْنِي naṯnī	تَثْنُونَ taṯnūna	يَثْنُونَ yaṯnūna
	f		تَثْنِينَ taṯnīna	تَثْنِي taṯnī			تَثْنِيَانِ taṯniyāni			تَثْنِينَ taṯnīna	يَثْنِينَ yaṯnīna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَثْنِيَ ʔaṯniya	تَثْنِيَ taṯniya	يَثْنِيَ yaṯniya		تَثْنِيَا taṯniyā	يَثْنِيَا yaṯniyā		نَثْنِيَ naṯniya	تَثْنُوا taṯnū	يَثْنُوا yaṯnū
	f		تَثْنِي taṯnī	تَثْنِيَ taṯniya			تَثْنِيَا taṯniyā			تَثْنِينَ taṯnīna	يَثْنِينَ yaṯnīna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَثْنِ ʔaṯni	تَثْنِ taṯni	يَثْنِ yaṯni		تَثْنِيَا taṯniyā	يَثْنِيَا yaṯniyā		نَثْنِ naṯni	تَثْنُوا taṯnū	يَثْنُوا yaṯnū
	f		تَثْنِي taṯnī	تَثْنِ taṯni			تَثْنِيَا taṯniyā			تَثْنِينَ taṯnīna	يَثْنِينَ yaṯnīna
imperative الْأَمْر	m		اِثْنِ iṯni			اِثْنِيَا iṯniyā				اِثْنُوا iṯnū
	f		اِثْنِي iṯnī							اِثْنِينَ iṯnīna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	ثُنِيتُ ṯunītu	ثُنِيتَ ṯunīta	ثُنِيَ ṯuniya		ثُنِيتُمَا ṯunītumā	ثُنِيَا ṯuniyā		ثُنِينَا ṯunīnā	ثُنِيتُمْ ṯunītum	ثُنُوا ṯunū
	f		ثُنِيتِ ṯunīti	ثُنِيَتْ ṯuniyat			ثُنِيَتَا ṯuniyatā			ثُنِيتُنَّ ṯunītunna	ثُنِينَ ṯunīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُثْنَى ʔuṯnā	تُثْنَى tuṯnā	يُثْنَى yuṯnā		تُثْنَيَانِ tuṯnayāni	يُثْنَيَانِ yuṯnayāni		نُثْنَى nuṯnā	تُثْنَوْنَ tuṯnawna	يُثْنَوْنَ yuṯnawna
	f		تُثْنَيْنَ tuṯnayna	تُثْنَى tuṯnā			تُثْنَيَانِ tuṯnayāni			تُثْنَيْنَ tuṯnayna	يُثْنَيْنَ yuṯnayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُثْنَى ʔuṯnā	تُثْنَى tuṯnā	يُثْنَى yuṯnā		تُثْنَيَا tuṯnayā	يُثْنَيَا yuṯnayā		نُثْنَى nuṯnā	تُثْنَوْا tuṯnaw	يُثْنَوْا yuṯnaw
	f		تُثْنَيْ tuṯnay	تُثْنَى tuṯnā			تُثْنَيَا tuṯnayā			تُثْنَيْنَ tuṯnayna	يُثْنَيْنَ yuṯnayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُثْنَ ʔuṯna	تُثْنَ tuṯna	يُثْنَ yuṯna		تُثْنَيَا tuṯnayā	يُثْنَيَا yuṯnayā		نُثْنَ nuṯna	تُثْنَوْا tuṯnaw	يُثْنَوْا yuṯnaw
	f		تُثْنَيْ tuṯnay	تُثْنَ tuṯna			تُثْنَيَا tuṯnayā			تُثْنَيْنَ tuṯnayna	يُثْنَيْنَ yuṯnayna

References

• Steingass, Francis Joseph (1884) “ثنى”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[1], London: W.H. Allen

Etymology 2

Verb form II from the root ث ن ي (ṯ-n-y).

Verb

ثَنَّى • (ṯannā) II, non-past يُثَنِّي‎ (yuṯannī)

1. to double
2. (transitive) to bend, turn
3. to put (a word) into the dual
4. to point (a letter) with two dots
5. to eat a second time of a dish
6. to touch the second string of a lute
7. to praise or blame
8. to render thanks

Conjugation

Conjugation of

ثَنَّى

(form-II final-weak)

verbal noun الْمَصْدَر						تَثْنِيَة taṯniya
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُثَنٍّ muṯannin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُثَنًّى muṯannan
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	ثَنَّيْتُ ṯannaytu	ثَنَّيْتَ ṯannayta	ثَنَّى ṯannā		ثَنَّيْتُمَا ṯannaytumā	ثَنَّيَا ṯannayā		ثَنَّيْنَا ṯannaynā	ثَنَّيْتُمْ ṯannaytum	ثَنَّوْا ṯannaw
	f		ثَنَّيْتِ ṯannayti	ثَنَّتْ ṯannat			ثَنَّتَا ṯannatā			ثَنَّيْتُنَّ ṯannaytunna	ثَنَّيْنَ ṯannayna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُثَنِّي ʔuṯannī	تُثَنِّي tuṯannī	يُثَنِّي yuṯannī		تُثَنِّيَانِ tuṯanniyāni	يُثَنِّيَانِ yuṯanniyāni		نُثَنِّي nuṯannī	تُثَنُّونَ tuṯannūna	يُثَنُّونَ yuṯannūna
	f		تُثَنِّينَ tuṯannīna	تُثَنِّي tuṯannī			تُثَنِّيَانِ tuṯanniyāni			تُثَنِّينَ tuṯannīna	يُثَنِّينَ yuṯannīna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُثَنِّيَ ʔuṯanniya	تُثَنِّيَ tuṯanniya	يُثَنِّيَ yuṯanniya		تُثَنِّيَا tuṯanniyā	يُثَنِّيَا yuṯanniyā		نُثَنِّيَ nuṯanniya	تُثَنُّوا tuṯannū	يُثَنُّوا yuṯannū
	f		تُثَنِّي tuṯannī	تُثَنِّيَ tuṯanniya			تُثَنِّيَا tuṯanniyā			تُثَنِّينَ tuṯannīna	يُثَنِّينَ yuṯannīna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُثَنِّ ʔuṯanni	تُثَنِّ tuṯanni	يُثَنِّ yuṯanni		تُثَنِّيَا tuṯanniyā	يُثَنِّيَا yuṯanniyā		نُثَنِّ nuṯanni	تُثَنُّوا tuṯannū	يُثَنُّوا yuṯannū
	f		تُثَنِّي tuṯannī	تُثَنِّ tuṯanni			تُثَنِّيَا tuṯanniyā			تُثَنِّينَ tuṯannīna	يُثَنِّينَ yuṯannīna
imperative الْأَمْر	m		ثَنِّ ṯanni			ثَنِّيَا ṯanniyā				ثَنُّوا ṯannū
	f		ثَنِّي ṯannī							ثَنِّينَ ṯannīna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	ثُنِّيتُ ṯunnītu	ثُنِّيتَ ṯunnīta	ثُنِّيَ ṯunniya		ثُنِّيتُمَا ṯunnītumā	ثُنِّيَا ṯunniyā		ثُنِّينَا ṯunnīnā	ثُنِّيتُمْ ṯunnītum	ثُنُّوا ṯunnū
	f		ثُنِّيتِ ṯunnīti	ثُنِّيَتْ ṯunniyat			ثُنِّيَتَا ṯunniyatā			ثُنِّيتُنَّ ṯunnītunna	ثُنِّينَ ṯunnīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُثَنَّى ʔuṯannā	تُثَنَّى tuṯannā	يُثَنَّى yuṯannā		تُثَنَّيَانِ tuṯannayāni	يُثَنَّيَانِ yuṯannayāni		نُثَنَّى nuṯannā	تُثَنَّوْنَ tuṯannawna	يُثَنَّوْنَ yuṯannawna
	f		تُثَنَّيْنَ tuṯannayna	تُثَنَّى tuṯannā			تُثَنَّيَانِ tuṯannayāni			تُثَنَّيْنَ tuṯannayna	يُثَنَّيْنَ yuṯannayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُثَنَّى ʔuṯannā	تُثَنَّى tuṯannā	يُثَنَّى yuṯannā		تُثَنَّيَا tuṯannayā	يُثَنَّيَا yuṯannayā		نُثَنَّى nuṯannā	تُثَنَّوْا tuṯannaw	يُثَنَّوْا yuṯannaw
	f		تُثَنَّيْ tuṯannay	تُثَنَّى tuṯannā			تُثَنَّيَا tuṯannayā			تُثَنَّيْنَ tuṯannayna	يُثَنَّيْنَ yuṯannayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُثَنَّ ʔuṯanna	تُثَنَّ tuṯanna	يُثَنَّ yuṯanna		تُثَنَّيَا tuṯannayā	يُثَنَّيَا yuṯannayā		نُثَنَّ nuṯanna	تُثَنَّوْا tuṯannaw	يُثَنَّوْا yuṯannaw
	f		تُثَنَّيْ tuṯannay	تُثَنَّ tuṯanna			تُثَنَّيَا tuṯannayā			تُثَنَّيْنَ tuṯannayna	يُثَنَّيْنَ yuṯannayna

References

• Lane, Edward William (1863) “ثنى”, in Arabic-English Lexicon‎^[2], London: Williams & Norgate, pages 356–357
• Steingass, Francis Joseph (1884) “ثنى”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[3], London: W.H. Allen, page 210
• Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “ثنى”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart‎^[4] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 158