داشتن

Persian

Etymology

From Middle Persian, from Old Persian 𐎭𐎠𐎼𐎹𐎫𐎡𐎹 (d-a-r-y-t-i-y /⁠dārayatiy⁠/, “to hold, have”), from Proto-Iranian *dar-, from Proto-Indo-Iranian *dʰar- (to hold, carry; to bear, support), from (deprecated template usage) [etyl] Proto-Indo-European *dʰer- (“to hold”).

Pronunciation

• Vocalised Persian: داشْتَن

audio:

(file)

,

Audio:

(file)

Verb

Dari	داشتن
Iranian Persian
Tajik	доштан

داشتن • (dâštan) (present stem دار (dâr))

1. to have

   چهار تا بچه داریم.

   Čahâr tâ bačče dârim.

   We have four children.

2. to hold
3. to possess
4. to own
5. (auxiliary, colloquial) to be (doing something)

   دارم می‌روم.

   dâram mi-ravam.

   I am going.

   داشتی قدم می‌زدی.

   dâšti qadam mi-zadi.

   You were walking.

Usage notes

Unlike most other verbs, the simple present imperfective form of داشتن does not use the durative prefix می.

Conjugation

Conjugation of داشتن ( dâštan) (literary Iranian Persian)

داشتن ( dâštan)								infinitive
داشت ( dâšt)			past stem		دار ( dâr)			present stem
داشته ( dâšte)			past participle		دارنده ( dârande)			present participle
indicative
داشتیم ( dâštim)	ما	داشتم ( dâštam)	من	past	داریم ( dârim)	ما	دارم ( dâram)	من	present
داشتید ( dâštid)	شما	داشتی ( dâšti)	تو		دارید ( dârid)	شما	داری ( dâri)	تو
داشتند ( dâštand)	آنها	داشت ( dâšt)	او		دارند ( dârand)	آنها	دارد ( dârad)	او
داشته‌ایم ( dâšte-im)	ما	داشته‌ام ( dâšte-am)	من	present perfect	داشته بودیم ( dâšte budim)	ما	داشته بودم ( dâšte budam)	من	pluperfect
داشته‌اید ( dâšte-id)	شما	داشته‌ای ( dâšte-i)	تو		داشته بودید ( dâšte budid)	شما	داشته بودی ( dâšte budi)	تو
داشته‌اند ( dâšte-and)	آنها	داشته است ( dâšte ast)	او		داشته بودند ( dâšte budand)	آنها	داشته بود ( dâšte bud)	او
					خواهیم داشت ( xâhim dâšt)	ما	خواهم داشت ( xâham dâšt)	من	future
					خواهید داشت ( xâhid dâšt)	شما	خواهی داشت ( xâhi dâšt)	تو
					خواهند داشت ( xâhand dâšt)	آنها	خواهد داشت ( xâhad dâšt)	او
subjunctive and imperative
داشته باشید ( dâšte bâšid)	شما	داشته باش ( dâšte bâš)	تو	imperative	داشته باشیم ( dâšte bâšim)	ما	داشته باشم ( dâšte bâšam)	من	past subjunctive
					داشته باشید ( dâšte bâšid)	شما	داشته باشی ( dâšte bâši)	تو
					داشته باشند ( dâšte bâšand)	آنها	داشته باشد ( dâšte bâšad)	او

Conjugation of داشتن ( dâštan) (colloquial Tehrani)

داشتن ( dâštan)								infinitive
داشت ( dâšt)			past stem		دار ( dâr)			present stem
داشته ( dâšte)			past participle		دارنده ( dârande)			present participle
indicative
داشتیم ( dâštim)	ما	داشتم ( dâštam)	من	past	داریم ( dârim)	ما	دارم ( dâram)	من	present
داشتین ( dâštin)	شما	داشتی ( dâšti)	تو		دارین ( dârin)	شما	داری ( dâri)	تو
داشتن ( dâštan)	آنها	داشت ( dâšt)	او		دارن ( dâran)	آنها	داره ( dâre)	او
داشته‌ایم ( dâšt'im)	ما	داشته‌ام ( dâšt'am)	من	present perfect	داشته بودیم ( dâšte budim)	ما	داشته بودم ( dâšte budam)	من	pluperfect
داشته‌این ( dâšt'in)	شما	داشته‌ای ( dâšt'i)	تو		داشته بودین ( dâšte budin)	شما	داشته بودی ( dâšte budi)	تو
داشته‌ان ( dâšt'an)	آنها	داشته ( dâšte)	او		داشته بودن ( dâšte budan)	آنها	داشته بود ( dâšte bud)	او
subjunctive and imperative
داشته باشین ( dâšte bâšin)	شما	داشته باش ( dâšte bâš)	تو	imperative	داشته باشیم ( dâšte bâšim)	ما	داشته باشم ( dâšte bâšam)	من	past subjunctive
					داشته باشین ( dâšte bâšin)	شما	داشته باشی ( dâšte bâši)	تو
					داشته باشن ( dâšte bâšan)	آنها	داشته باشه ( dâšte bâše)	او