سوگند

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Classical Persian سوگند (sawgand, “oath”).

Noun

سوگند • (sevgend)

1. oath, vow, a solemn pledge or promise

   Synonyms: آند (and), قسم (kasem), یمین (yemin)

Further reading

• Çağbayır, Yaşar (2007) “sevgend”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4174
• Kélékian, Diran (1911) “سوگند”, in Dictionnaire turc-français‎^[1], Constantinople: Mihran, page 702
• Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Juramentum”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum‎^[2], Vienna, column 887
• Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “سوگند”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum‎^[3], Vienna, column 2714
• Redhouse, James W. (1890) “سوگند”, in A Turkish and English Lexicon‎^[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1093

Persian

Etymology

From Middle Persian swknd (sōgand, “oath”), from Avestan [Term?] (/⁠saokanta⁠/, “sulphur”), from Proto-Indo-European *ḱewk- (“white”). Related to سوختن (sōxtan, “to burn”), and سوگ (sōg, “sadness, mourning”).

Originally سوگند (sowgand) was a sulphur-filled drink given to defendants to determine the truth based on their body reaction to Sulphur.

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [saw.ˈɡanð]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [säw.ɡǽn̪d̪]

• (Dari, formal) IPA^(key): [säw.ɡǽn̪d̪]
  • (Kabuli) IPA^(key): [säw.ɡǽn̪d̪]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [säw.ɡǽn̪d̪̥]

• (Iran, formal) IPA^(key): [sow.ɡʲǽn̪d̪̥]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [säw.ɡǽn̪d̪]

Readings
Classical reading?	sawgand
Dari reading?	sawgand
Iranian reading?	sowgand
Tajik reading?	savgand

Noun

Dari	سوگند
Iranian Persian
Tajik	савганд

سوگند • (sowgand) (plural سوگندها (sowgand-hâ))

1. oath

Inflection

Enclitic-attached forms of سوگند (sowgand) (Iranian Persian)

Basic forms of سوگند (sowgand) singular plural bare سوگند (sowgand) سوگندها (sowgand-hấ) سوگندا △ (sowgandấ) definitive direct object سوگند را (sowgand râ) سوگند رو △ (sowgando) سوگندها را (sowgand-hấ râ) سوگندا رو △ (sowgandấ ro) ezâfe سوگند (sowgand-e) سوگندهای (sowgand-hấ-ye) سوگندای △ (sowgandấ-ye) marked indefinite or relative definite سوگندی (sowgand-i) سوگندهایی (sowgandấn-i, sowgand-hấ-i) سوگندایی △ (sowgandấi) △ Colloquial.     Possessive forms of سوگند (sowgand) singular plural 1st person singular (“my”) سوگندم (sowgandam) سوگند‌هایم (sowgand-hấyam) سوگند‌هام، سوگندام △ (sowgandấm) 2nd person singular (“your”) سوگندت (sowgandat) [Term?] △ (sowgandet) سوگند‌هایت (sowgand-hấyat) سوگند‌هات، سوگندات △ (sowgandất) 3rd person singular (“his, her, its”) سوگندش (sowgandaš) [Term?] △ (sowgandeš) سوگند‌هایش (sowgand-hấyaš) سوگند‌هاش، سوگنداش △ (sowgandấš) 1st plural (“our”) سوگندمان (sowgandemân) سوگندمون △ (sowgandemun) سوگند‌هایمان (sowgand-hấyemân) سوگند‌هامون، سوگندامون △ (sowgandấmun) 2nd plural (“your”) سوگندتان (sowgandetân) سوگندتون △ (sowgandetun) سوگند‌هایتان (sowgand-hấyetân) سوگند‌هاتون، سوگنداتون △ (sowgandấtun) 3rd plural (“their”) سوگندشان (sowgandešân) سوگندشون △ (sowgandešun) سوگند‌هایشان (sowgand-hấyešân) سوگند‌هاشون، سوگنداشون △ (sowgandấšun) △ Colloquial.

Synonyms

• (oath): قسم (qasam)

Derived terms

• سوگند خوردن (sowgand xordan)

Descendants

• → Ottoman Turkish: سوگند (sevgend)
• → Azerbaijani: sövgənd

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian سوگند (sawgand).

Noun

سوگند • (saugand) f (Hindi spelling सौगंद)

1. oath, asseveration

Synonyms

• قسم (qasam)
• سونھ (sauṅh)
• شپتھ (śapath)

References

• John T. Platts (2012 November 15 (last accessed)) A Dictionary of Urdu, Classical Hindi, and English‎^[5]