نثر

See also: نبر and نتر

Arabic

Etymology 1

From the root ن ث ر (n-ṯ-r).

Verb

نَثَرَ • (naṯara) I, non-past يَنْثُرُ or يَنْثِرُ‎ (yanṯuru or yanṯiru)

1. to dispersed, to dissipate, to scatter, to sprinkle, to ruffle, to fling

Conjugation

Conjugation of

نَثَرَ

(form-I sound, verbal nouns نَثْر or نِثَار)

verbal nouns الْمَصَادِر						نَثْر or نِثَار naṯr or niṯār
active participle اِسْم الْفَاعِل						نَاثِر nāṯir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَنْثُور manṯūr
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نَثَرْتُ naṯartu	نَثَرْتَ naṯarta	نَثَرَ naṯara		نَثَرْتُمَا naṯartumā	نَثَرَا naṯarā		نَثَرْنَا naṯarnā	نَثَرْتُمْ naṯartum	نَثَرُوا naṯarū
	f		نَثَرْتِ naṯarti	نَثَرَتْ naṯarat			نَثَرَتَا naṯaratā			نَثَرْتُنَّ naṯartunna	نَثَرْنَ naṯarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَنْثُرُ or أَنْثِرُ ʔanṯuru or ʔanṯiru	تَنْثُرُ or تَنْثِرُ tanṯuru or tanṯiru	يَنْثُرُ or يَنْثِرُ yanṯuru or yanṯiru		تَنْثُرَانِ or تَنْثِرَانِ tanṯurāni or tanṯirāni	يَنْثُرَانِ or يَنْثِرَانِ yanṯurāni or yanṯirāni		نَنْثُرُ or نَنْثِرُ nanṯuru or nanṯiru	تَنْثُرُونَ or تَنْثِرُونَ tanṯurūna or tanṯirūna	يَنْثُرُونَ or يَنْثِرُونَ yanṯurūna or yanṯirūna
	f		تَنْثُرِينَ or تَنْثِرِينَ tanṯurīna or tanṯirīna	تَنْثُرُ or تَنْثِرُ tanṯuru or tanṯiru			تَنْثُرَانِ or تَنْثِرَانِ tanṯurāni or tanṯirāni			تَنْثُرْنَ or تَنْثِرْنَ tanṯurna or tanṯirna	يَنْثُرْنَ or يَنْثِرْنَ yanṯurna or yanṯirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْثُرَ or أَنْثِرَ ʔanṯura or ʔanṯira	تَنْثُرَ or تَنْثِرَ tanṯura or tanṯira	يَنْثُرَ or يَنْثِرَ yanṯura or yanṯira		تَنْثُرَا or تَنْثِرَا tanṯurā or tanṯirā	يَنْثُرَا or يَنْثِرَا yanṯurā or yanṯirā		نَنْثُرَ or نَنْثِرَ nanṯura or nanṯira	تَنْثُرُوا or تَنْثِرُوا tanṯurū or tanṯirū	يَنْثُرُوا or يَنْثِرُوا yanṯurū or yanṯirū
	f		تَنْثُرِي or تَنْثِرِي tanṯurī or tanṯirī	تَنْثُرَ or تَنْثِرَ tanṯura or tanṯira			تَنْثُرَا or تَنْثِرَا tanṯurā or tanṯirā			تَنْثُرْنَ or تَنْثِرْنَ tanṯurna or tanṯirna	يَنْثُرْنَ or يَنْثِرْنَ yanṯurna or yanṯirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْثُرْ or أَنْثِرْ ʔanṯur or ʔanṯir	تَنْثُرْ or تَنْثِرْ tanṯur or tanṯir	يَنْثُرْ or يَنْثِرْ yanṯur or yanṯir		تَنْثُرَا or تَنْثِرَا tanṯurā or tanṯirā	يَنْثُرَا or يَنْثِرَا yanṯurā or yanṯirā		نَنْثُرْ or نَنْثِرْ nanṯur or nanṯir	تَنْثُرُوا or تَنْثِرُوا tanṯurū or tanṯirū	يَنْثُرُوا or يَنْثِرُوا yanṯurū or yanṯirū
	f		تَنْثُرِي or تَنْثِرِي tanṯurī or tanṯirī	تَنْثُرْ or تَنْثِرْ tanṯur or tanṯir			تَنْثُرَا or تَنْثِرَا tanṯurā or tanṯirā			تَنْثُرْنَ or تَنْثِرْنَ tanṯurna or tanṯirna	يَنْثُرْنَ or يَنْثِرْنَ yanṯurna or yanṯirna
imperative الْأَمْر	m		اُنْثُرْ or اِنْثِرْ unṯur or inṯir			اُنْثُرَا or اِنْثِرَا unṯurā or inṯirā				اُنْثُرُوا or اِنْثِرُوا unṯurū or inṯirū
	f		اُنْثُرِي or اِنْثِرِي unṯurī or inṯirī							اُنْثُرْنَ or اِنْثِرْنَ unṯurna or inṯirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نُثِرْتُ nuṯirtu	نُثِرْتَ nuṯirta	نُثِرَ nuṯira		نُثِرْتُمَا nuṯirtumā	نُثِرَا nuṯirā		نُثِرْنَا nuṯirnā	نُثِرْتُمْ nuṯirtum	نُثِرُوا nuṯirū
	f		نُثِرْتِ nuṯirti	نُثِرَتْ nuṯirat			نُثِرَتَا nuṯiratā			نُثِرْتُنَّ nuṯirtunna	نُثِرْنَ nuṯirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُنْثَرُ ʔunṯaru	تُنْثَرُ tunṯaru	يُنْثَرُ yunṯaru		تُنْثَرَانِ tunṯarāni	يُنْثَرَانِ yunṯarāni		نُنْثَرُ nunṯaru	تُنْثَرُونَ tunṯarūna	يُنْثَرُونَ yunṯarūna
	f		تُنْثَرِينَ tunṯarīna	تُنْثَرُ tunṯaru			تُنْثَرَانِ tunṯarāni			تُنْثَرْنَ tunṯarna	يُنْثَرْنَ yunṯarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُنْثَرَ ʔunṯara	تُنْثَرَ tunṯara	يُنْثَرَ yunṯara		تُنْثَرَا tunṯarā	يُنْثَرَا yunṯarā		نُنْثَرَ nunṯara	تُنْثَرُوا tunṯarū	يُنْثَرُوا yunṯarū
	f		تُنْثَرِي tunṯarī	تُنْثَرَ tunṯara			تُنْثَرَا tunṯarā			تُنْثَرْنَ tunṯarna	يُنْثَرْنَ yunṯarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُنْثَرْ ʔunṯar	تُنْثَرْ tunṯar	يُنْثَرْ yunṯar		تُنْثَرَا tunṯarā	يُنْثَرَا yunṯarā		نُنْثَرْ nunṯar	تُنْثَرُوا tunṯarū	يُنْثَرُوا yunṯarū
	f		تُنْثَرِي tunṯarī	تُنْثَرْ tunṯar			تُنْثَرَا tunṯarā			تُنْثَرْنَ tunṯarna	يُنْثَرْنَ yunṯarna

Verb

نَثَّرَ • (naṯṯara) II, non-past يُنَثِّرُ‎ (yunaṯṯiru)

1. to dispersed, to dissipate, to scatter

Conjugation

Conjugation of

نَثَّرَ

(form-II sound)

verbal noun الْمَصْدَر						تَنْثِير tanṯīr
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُنَثِّر munaṯṯir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُنَثَّر munaṯṯar
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نَثَّرْتُ naṯṯartu	نَثَّرْتَ naṯṯarta	نَثَّرَ naṯṯara		نَثَّرْتُمَا naṯṯartumā	نَثَّرَا naṯṯarā		نَثَّرْنَا naṯṯarnā	نَثَّرْتُمْ naṯṯartum	نَثَّرُوا naṯṯarū
	f		نَثَّرْتِ naṯṯarti	نَثَّرَتْ naṯṯarat			نَثَّرَتَا naṯṯaratā			نَثَّرْتُنَّ naṯṯartunna	نَثَّرْنَ naṯṯarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُنَثِّرُ ʔunaṯṯiru	تُنَثِّرُ tunaṯṯiru	يُنَثِّرُ yunaṯṯiru		تُنَثِّرَانِ tunaṯṯirāni	يُنَثِّرَانِ yunaṯṯirāni		نُنَثِّرُ nunaṯṯiru	تُنَثِّرُونَ tunaṯṯirūna	يُنَثِّرُونَ yunaṯṯirūna
	f		تُنَثِّرِينَ tunaṯṯirīna	تُنَثِّرُ tunaṯṯiru			تُنَثِّرَانِ tunaṯṯirāni			تُنَثِّرْنَ tunaṯṯirna	يُنَثِّرْنَ yunaṯṯirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُنَثِّرَ ʔunaṯṯira	تُنَثِّرَ tunaṯṯira	يُنَثِّرَ yunaṯṯira		تُنَثِّرَا tunaṯṯirā	يُنَثِّرَا yunaṯṯirā		نُنَثِّرَ nunaṯṯira	تُنَثِّرُوا tunaṯṯirū	يُنَثِّرُوا yunaṯṯirū
	f		تُنَثِّرِي tunaṯṯirī	تُنَثِّرَ tunaṯṯira			تُنَثِّرَا tunaṯṯirā			تُنَثِّرْنَ tunaṯṯirna	يُنَثِّرْنَ yunaṯṯirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُنَثِّرْ ʔunaṯṯir	تُنَثِّرْ tunaṯṯir	يُنَثِّرْ yunaṯṯir		تُنَثِّرَا tunaṯṯirā	يُنَثِّرَا yunaṯṯirā		نُنَثِّرْ nunaṯṯir	تُنَثِّرُوا tunaṯṯirū	يُنَثِّرُوا yunaṯṯirū
	f		تُنَثِّرِي tunaṯṯirī	تُنَثِّرْ tunaṯṯir			تُنَثِّرَا tunaṯṯirā			تُنَثِّرْنَ tunaṯṯirna	يُنَثِّرْنَ yunaṯṯirna
imperative الْأَمْر	m		نَثِّرْ naṯṯir			نَثِّرَا naṯṯirā				نَثِّرُوا naṯṯirū
	f		نَثِّرِي naṯṯirī							نَثِّرْنَ naṯṯirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نُثِّرْتُ nuṯṯirtu	نُثِّرْتَ nuṯṯirta	نُثِّرَ nuṯṯira		نُثِّرْتُمَا nuṯṯirtumā	نُثِّرَا nuṯṯirā		نُثِّرْنَا nuṯṯirnā	نُثِّرْتُمْ nuṯṯirtum	نُثِّرُوا nuṯṯirū
	f		نُثِّرْتِ nuṯṯirti	نُثِّرَتْ nuṯṯirat			نُثِّرَتَا nuṯṯiratā			نُثِّرْتُنَّ nuṯṯirtunna	نُثِّرْنَ nuṯṯirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُنَثَّرُ ʔunaṯṯaru	تُنَثَّرُ tunaṯṯaru	يُنَثَّرُ yunaṯṯaru		تُنَثَّرَانِ tunaṯṯarāni	يُنَثَّرَانِ yunaṯṯarāni		نُنَثَّرُ nunaṯṯaru	تُنَثَّرُونَ tunaṯṯarūna	يُنَثَّرُونَ yunaṯṯarūna
	f		تُنَثَّرِينَ tunaṯṯarīna	تُنَثَّرُ tunaṯṯaru			تُنَثَّرَانِ tunaṯṯarāni			تُنَثَّرْنَ tunaṯṯarna	يُنَثَّرْنَ yunaṯṯarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُنَثَّرَ ʔunaṯṯara	تُنَثَّرَ tunaṯṯara	يُنَثَّرَ yunaṯṯara		تُنَثَّرَا tunaṯṯarā	يُنَثَّرَا yunaṯṯarā		نُنَثَّرَ nunaṯṯara	تُنَثَّرُوا tunaṯṯarū	يُنَثَّرُوا yunaṯṯarū
	f		تُنَثَّرِي tunaṯṯarī	تُنَثَّرَ tunaṯṯara			تُنَثَّرَا tunaṯṯarā			تُنَثَّرْنَ tunaṯṯarna	يُنَثَّرْنَ yunaṯṯarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُنَثَّرْ ʔunaṯṯar	تُنَثَّرْ tunaṯṯar	يُنَثَّرْ yunaṯṯar		تُنَثَّرَا tunaṯṯarā	يُنَثَّرَا yunaṯṯarā		نُنَثَّرْ nunaṯṯar	تُنَثَّرُوا tunaṯṯarū	يُنَثَّرُوا yunaṯṯarū
	f		تُنَثَّرِي tunaṯṯarī	تُنَثَّرْ tunaṯṯar			تُنَثَّرَا tunaṯṯarā			تُنَثَّرْنَ tunaṯṯarna	يُنَثَّرْنَ yunaṯṯarna

Noun

نَثْر • (naṯr) m

1. verbal noun of نَثَرَ (naṯara) (form I)
2. prose

Declension

Declension of noun نَثْر (naṯr)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	نَثْر naṯr	النَّثْر an-naṯr	نَثْر naṯr
Nominative	نَثْرٌ naṯrun	النَّثْرُ an-naṯru	نَثْرُ naṯru
Accusative	نَثْرًا naṯran	النَّثْرَ an-naṯra	نَثْرَ naṯra
Genitive	نَثْرٍ naṯrin	النَّثْرِ an-naṯri	نَثْرِ naṯri

Derived terms

• نَثْرِيّ (naṯriyy, “prosal, prosaic”)

Declension

Conjugation of

نَثَّرَ

(form-II sound)

verbal noun الْمَصْدَر						تَنْثِير tanṯīr
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُنَثِّر munaṯṯir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُنَثَّر munaṯṯar
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نَثَّرْتُ naṯṯartu	نَثَّرْتَ naṯṯarta	نَثَّرَ naṯṯara		نَثَّرْتُمَا naṯṯartumā	نَثَّرَا naṯṯarā		نَثَّرْنَا naṯṯarnā	نَثَّرْتُمْ naṯṯartum	نَثَّرُوا naṯṯarū
	f		نَثَّرْتِ naṯṯarti	نَثَّرَتْ naṯṯarat			نَثَّرَتَا naṯṯaratā			نَثَّرْتُنَّ naṯṯartunna	نَثَّرْنَ naṯṯarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُنَثِّرُ ʔunaṯṯiru	تُنَثِّرُ tunaṯṯiru	يُنَثِّرُ yunaṯṯiru		تُنَثِّرَانِ tunaṯṯirāni	يُنَثِّرَانِ yunaṯṯirāni		نُنَثِّرُ nunaṯṯiru	تُنَثِّرُونَ tunaṯṯirūna	يُنَثِّرُونَ yunaṯṯirūna
	f		تُنَثِّرِينَ tunaṯṯirīna	تُنَثِّرُ tunaṯṯiru			تُنَثِّرَانِ tunaṯṯirāni			تُنَثِّرْنَ tunaṯṯirna	يُنَثِّرْنَ yunaṯṯirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُنَثِّرَ ʔunaṯṯira	تُنَثِّرَ tunaṯṯira	يُنَثِّرَ yunaṯṯira		تُنَثِّرَا tunaṯṯirā	يُنَثِّرَا yunaṯṯirā		نُنَثِّرَ nunaṯṯira	تُنَثِّرُوا tunaṯṯirū	يُنَثِّرُوا yunaṯṯirū
	f		تُنَثِّرِي tunaṯṯirī	تُنَثِّرَ tunaṯṯira			تُنَثِّرَا tunaṯṯirā			تُنَثِّرْنَ tunaṯṯirna	يُنَثِّرْنَ yunaṯṯirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُنَثِّرْ ʔunaṯṯir	تُنَثِّرْ tunaṯṯir	يُنَثِّرْ yunaṯṯir		تُنَثِّرَا tunaṯṯirā	يُنَثِّرَا yunaṯṯirā		نُنَثِّرْ nunaṯṯir	تُنَثِّرُوا tunaṯṯirū	يُنَثِّرُوا yunaṯṯirū
	f		تُنَثِّرِي tunaṯṯirī	تُنَثِّرْ tunaṯṯir			تُنَثِّرَا tunaṯṯirā			تُنَثِّرْنَ tunaṯṯirna	يُنَثِّرْنَ yunaṯṯirna
imperative الْأَمْر	m		نَثِّرْ naṯṯir			نَثِّرَا naṯṯirā				نَثِّرُوا naṯṯirū
	f		نَثِّرِي naṯṯirī							نَثِّرْنَ naṯṯirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نُثِّرْتُ nuṯṯirtu	نُثِّرْتَ nuṯṯirta	نُثِّرَ nuṯṯira		نُثِّرْتُمَا nuṯṯirtumā	نُثِّرَا nuṯṯirā		نُثِّرْنَا nuṯṯirnā	نُثِّرْتُمْ nuṯṯirtum	نُثِّرُوا nuṯṯirū
	f		نُثِّرْتِ nuṯṯirti	نُثِّرَتْ nuṯṯirat			نُثِّرَتَا nuṯṯiratā			نُثِّرْتُنَّ nuṯṯirtunna	نُثِّرْنَ nuṯṯirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُنَثَّرُ ʔunaṯṯaru	تُنَثَّرُ tunaṯṯaru	يُنَثَّرُ yunaṯṯaru		تُنَثَّرَانِ tunaṯṯarāni	يُنَثَّرَانِ yunaṯṯarāni		نُنَثَّرُ nunaṯṯaru	تُنَثَّرُونَ tunaṯṯarūna	يُنَثَّرُونَ yunaṯṯarūna
	f		تُنَثَّرِينَ tunaṯṯarīna	تُنَثَّرُ tunaṯṯaru			تُنَثَّرَانِ tunaṯṯarāni			تُنَثَّرْنَ tunaṯṯarna	يُنَثَّرْنَ yunaṯṯarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُنَثَّرَ ʔunaṯṯara	تُنَثَّرَ tunaṯṯara	يُنَثَّرَ yunaṯṯara		تُنَثَّرَا tunaṯṯarā	يُنَثَّرَا yunaṯṯarā		نُنَثَّرَ nunaṯṯara	تُنَثَّرُوا tunaṯṯarū	يُنَثَّرُوا yunaṯṯarū
	f		تُنَثَّرِي tunaṯṯarī	تُنَثَّرَ tunaṯṯara			تُنَثَّرَا tunaṯṯarā			تُنَثَّرْنَ tunaṯṯarna	يُنَثَّرْنَ yunaṯṯarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُنَثَّرْ ʔunaṯṯar	تُنَثَّرْ tunaṯṯar	يُنَثَّرْ yunaṯṯar		تُنَثَّرَا tunaṯṯarā	يُنَثَّرَا yunaṯṯarā		نُنَثَّرْ nunaṯṯar	تُنَثَّرُوا tunaṯṯarū	يُنَثَّرُوا yunaṯṯarū
	f		تُنَثَّرِي tunaṯṯarī	تُنَثَّرْ tunaṯṯar			تُنَثَّرَا tunaṯṯarā			تُنَثَّرْنَ tunaṯṯarna	يُنَثَّرْنَ yunaṯṯarna

Etymology 2

Verb

نَثُرْ • (naṯur) (form I)

1. first-person plural non-past active jussive of ثَارَ (ṯāra)

Etymology 3

Verb

نُثِرْ • (nuṯir) (form IV)

1. first-person plural non-past active jussive of أَثَارَ (ʔaṯāra)

Verb

نُثَرْ • (nuṯar) (form IV)

1. first-person plural non-past passive jussive of أَثَارَ (ʔaṯāra)

References

• Freytag, Georg (1837) “نثر”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎^[1] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, pages 238–239
• Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “نثر”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart‎^[2] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1247