अनु

See also: अनु-

Sanskrit

Etymology 1

Borrowed from Proto-Dravidian *āṉu, *āṇu (“man”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐ́.nu/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɐ.n̪u/

Noun

अनु • (ánu) stem, m

1. non-Aryan man

   Synonym: म्लेच्छ (mleccha)

Declension

Masculine u-stem declension of अनु (anu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अनुः anuḥ	अनू anū	अनवः anavaḥ
Vocative	अनो ano	अनू anū	अनवः anavaḥ
Accusative	अनुम् anum	अनू anū	अनून् anūn
Instrumental	अनुना / अन्वा¹ anunā / anvā¹	अनुभ्याम् anubhyām	अनुभिः anubhiḥ
Dative	अनवे / अन्वे¹ anave / anve¹	अनुभ्याम् anubhyām	अनुभ्यः anubhyaḥ
Ablative	अनोः / अन्वः¹ anoḥ / anvaḥ¹	अनुभ्याम् anubhyām	अनुभ्यः anubhyaḥ
Genitive	अनोः / अन्वः¹ anoḥ / anvaḥ¹	अन्वोः anvoḥ	अनूनाम् anūnām
Locative	अनौ anau	अन्वोः anvoḥ	अनुषु anuṣu
Notes	¹Vedic

Derived terms

• आनव (ānava)

Etymology 2

From Proto-Indo-Aryan *ánu, from Proto-Indo-Iranian *ánu (“after; following”). Cognate with Avestan 𐬀𐬥𐬎 (anu, “after; corresponding to”), Old Persian 𐎠𐎵𐎺 (anuv).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐ́.nu/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɐ.n̪u/

Adverb

अनु • (ánu)

1. after; afterwards, thereupon
2. then, next
3. further
4. again

Preposition

अनु • (ánu)

1. after
2. along
3. according to