ग्रहण
Contents
Hindi[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Sanskrit ग्रहण (grahaṇa).
Noun[edit]
ग्रहण • (grahaṇ) m
- (astronomy) an eclipse
- taking, catching; understanding
Derived terms[edit]
- ग्रहण करना (grahaṇ karnā)
Sanskrit[edit]
Etymology[edit]
ग्रह् (grah, “to sieze”) + -अन (-ana).
Noun[edit]
ग्रहण • (grahaṇa) n
Declension[edit]
Neuter a-stem declension of ग्रहण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | ग्रहणम् (grahaṇam) | ||
Gen. sg. | ग्रहणस्य (grahaṇasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | ग्रहणम् (grahaṇam) | ग्रहणे (grahaṇe) | ग्रहणानि (grahaṇāni) |
Vocative | ग्रहण (grahaṇa) | ग्रहणे (grahaṇe) | ग्रहणानि (grahaṇāni) |
Accusative | ग्रहणम् (grahaṇam) | ग्रहणे (grahaṇe) | ग्रहणानि (grahaṇāni) |
Instrumental | ग्रहणेन (grahaṇena) | ग्रहणाभ्याम् (grahaṇābhyām) | ग्रहणैः (grahaṇaiḥ) |
Dative | ग्रहणा (grahaṇā) | ग्रहणाभ्याम् (grahaṇābhyām) | ग्रहणेभ्यः (grahaṇebhyaḥ) |
Ablative | ग्रहणात् (grahaṇāt) | ग्रहणाभ्याम् (grahaṇābhyām) | ग्रहणेभ्यः (grahaṇebhyaḥ) |
Genitive | ग्रहणस्य (grahaṇasya) | ग्रहणयोः (grahaṇayoḥ) | ग्रहणानाम् (grahaṇānām) |
Locative | ग्रहणे (grahaṇe) | ग्रहणयोः (grahaṇayoḥ) | ग्रहणेषु (grahaṇeṣu) |
Synonyms[edit]
- (eclipse): ग्रह m (graha)
Descendants[edit]
- Telugu: గ్రహణము (grahaṇamu)