बालक

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Lo Ximiendo (talk | contribs) as of 20:53, 12 May 2019.
Jump to navigation Jump to search

Hindi

Etymology

From Sanskrit बालक (bālaka).

Noun

बालक (bālakm (Urdu spelling بالک)

  1. child, boy, lad
  2. infant, youngling

Declension

Template:hi-noun-c-c

Synonyms


Pali

Alternative forms

Noun

बालक m

  1. Devanagari script form of bālaka

Declension


Sanskrit

Alternative forms

Noun

बालक (bālaka) stemm

  1. child, boy, youth
  2. (law) minor
  3. the young of an animal
  4. a young elephant aged five years old
  5. fool, simpleton
  6. a kind of fish

Declension

Masculine a-stem declension of बालक
Nom. sg. बालकः (bālakaḥ)
Gen. sg. बालकस्य (bālakasya)
Singular Dual Plural
Nominative बालकः (bālakaḥ) बालकौ (bālakau) बालकाः (bālakāḥ)
Vocative बालक (bālaka) बालकौ (bālakau) बालकाः (bālakāḥ)
Accusative बालकम् (bālakam) बालकौ (bālakau) बालकान् (bālakān)
Instrumental बालकेन (bālakena) बालकाभ्याम् (bālakābhyām) बालकैः (bālakaiḥ)
Dative बालकाय (bālakāya) बालकाभ्याम् (bālakābhyām) बालकेभ्यः (bālakebhyaḥ)
Ablative बालकात् (bālakāt) बालकाभ्याम् (bālakābhyām) बालकेभ्यः (bālakebhyaḥ)
Genitive बालकस्य (bālakasya) बालकयोः (bālakayoḥ) बालकानाम् (bālakānām)
Locative बालके (bālake) बालकयोः (bālakayoḥ) बालकेषु (bālakeṣu)

Descendants

  • Tamil: பாலகன் (pālakaṉ)

References