युवक

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Sanskrit युवक (yuvaka).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

युवक (yuvakm (feminine युवती)

  1. youth, juvenile, adolescent
    Synonym: नौजवान (naujvān)

Declension

[edit]

Nepali

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Sanskrit युवक (yuvaka).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

युवक (yuwakm

  1. a youth, young man

Sanskrit

[edit]

Etymology

[edit]

From युवन् (yuvan).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

युवक (yuvaka) stemm

  1. a youth, young man

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of युवक
Nom. sg. युवकः (yuvakaḥ)
Gen. sg. युवकस्य (yuvakasya)
Singular Dual Plural
Nominative युवकः (yuvakaḥ) युवकौ (yuvakau) युवकाः (yuvakāḥ)
Vocative युवक (yuvaka) युवकौ (yuvakau) युवकाः (yuvakāḥ)
Accusative युवकम् (yuvakam) युवकौ (yuvakau) युवकान् (yuvakān)
Instrumental युवकेन (yuvakena) युवकाभ्याम् (yuvakābhyām) युवकैः (yuvakaiḥ)
Dative युवकाय (yuvakāya) युवकाभ्याम् (yuvakābhyām) युवकेभ्यः (yuvakebhyaḥ)
Ablative युवकात् (yuvakāt) युवकाभ्याम् (yuvakābhyām) युवकेभ्यः (yuvakebhyaḥ)
Genitive युवकस्य (yuvakasya) युवकयोः (yuvakayoḥ) युवकानाम् (yuvakānām)
Locative युवके (yuvake) युवकयोः (yuvakayoḥ) युवकेषु (yuvakeṣu)

Descendants

[edit]