शिष्य

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit शिष्य (śiṣya).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /ʃɪʂ.jᵊ/, [ʃɪʃ.jᵊ]

Noun

शिष्य • (śiṣya) m (Urdu spelling ششیہ‎)

1. disciple, student

Declension

Declension of शिष्य (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	शिष्य śiṣya	शिष्य śiṣya
oblique	शिष्य śiṣya	शिष्यों śiṣyõ
vocative	शिष्य śiṣya	शिष्यो śiṣyo

---

Sanskrit

Noun

शिष्य • (śiṣya) m

1. student, pupil, disciple, scholar
2. passion, anger
3. violence

Declension

Masculine a-stem declension of शिष्य (śiṣya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	शिष्यः śiṣyaḥ	शिष्यौ śiṣyau	शिष्याः / शिष्यासः¹ śiṣyāḥ / śiṣyāsaḥ¹
Vocative	शिष्य śiṣya	शिष्यौ śiṣyau	शिष्याः / शिष्यासः¹ śiṣyāḥ / śiṣyāsaḥ¹
Accusative	शिष्यम् śiṣyam	शिष्यौ śiṣyau	शिष्यान् śiṣyān
Instrumental	शिष्येण śiṣyeṇa	शिष्याभ्याम् śiṣyābhyām	शिष्यैः / शिष्येभिः¹ śiṣyaiḥ / śiṣyebhiḥ¹
Dative	शिष्याय śiṣyāya	शिष्याभ्याम् śiṣyābhyām	शिष्येभ्यः śiṣyebhyaḥ
Ablative	शिष्यात् śiṣyāt	शिष्याभ्याम् śiṣyābhyām	शिष्येभ्यः śiṣyebhyaḥ
Genitive	शिष्यस्य śiṣyasya	शिष्ययोः śiṣyayoḥ	शिष्याणाम् śiṣyāṇām
Locative	शिष्ये śiṣye	शिष्ययोः śiṣyayoḥ	शिष्येषु śiṣyeṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Malay: siswa
• → Indonesian: siswa
• Sinhalese: ශිෂ්‍යයා (śiṣyayā)
• Telugu: శిష్యుడు (śiṣyuḍu)
• Thai: ศิษย์ (sìt)
• → Khmer: សិស្ស (səh)