शिष्य

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit शिष्य (śiṣya).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /ʃɪʂ.jᵊ/, [ʃɪʃ.jᵊ]

Noun

शिष्य • (śiṣya) m (Urdu spelling ششیہ)

1. disciple, student

Declension

Declension of शिष्य (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	शिष्य śiṣya	शिष्य śiṣya
oblique	शिष्य śiṣya	शिष्यों śiṣyõ
vocative	शिष्य śiṣya	शिष्यो śiṣyo

Sanskrit

Etymology

From Sanskrit शास् (śās).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɕiʂ.jɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ɕiʂ.jɐ/

Noun

शिष्य • (śiṣya) stem, m

1. student, pupil, disciple, scholar
2. passion, anger
3. violence

Declension

Masculine a-stem declension of शिष्य

	singular	dual	plural
nominative	शिष्यः (śiṣyaḥ)	शिष्यौ (śiṣyau) शिष्या¹ (śiṣyā¹)	शिष्याः (śiṣyāḥ) शिष्यासः¹ (śiṣyāsaḥ¹)
accusative	शिष्यम् (śiṣyam)	शिष्यौ (śiṣyau) शिष्या¹ (śiṣyā¹)	शिष्यान् (śiṣyān)
instrumental	शिष्येण (śiṣyeṇa)	शिष्याभ्याम् (śiṣyābhyām)	शिष्यैः (śiṣyaiḥ) शिष्येभिः¹ (śiṣyebhiḥ¹)
dative	शिष्याय (śiṣyāya)	शिष्याभ्याम् (śiṣyābhyām)	शिष्येभ्यः (śiṣyebhyaḥ)
ablative	शिष्यात् (śiṣyāt)	शिष्याभ्याम् (śiṣyābhyām)	शिष्येभ्यः (śiṣyebhyaḥ)
genitive	शिष्यस्य (śiṣyasya)	शिष्ययोः (śiṣyayoḥ)	शिष्याणाम् (śiṣyāṇām)
locative	शिष्ये (śiṣye)	शिष्ययोः (śiṣyayoḥ)	शिष्येषु (śiṣyeṣu)
vocative	शिष्य (śiṣya)	शिष्यौ (śiṣyau) शिष्या¹ (śiṣyā¹)	शिष्याः (śiṣyāḥ) शिष्यासः¹ (śiṣyāsaḥ¹)

• ¹Vedic

Descendants

• Pali: sissa
  • → Khmer: សិស្ស (səh)
• Sinhalese: ශිෂ්‍යයා (śiṣyayā)
• → Malay: siswa
  • Indonesian: siswa
  • → Javanese: ꦱꦶꦱ꧀ꦮ (siswa).
• → Old Javanese: śiṣya
  • Javanese: ꦱꦶꦱꦾ (sisya)
  • → Balinese: ᬰᬶᬱ᭄ᬬ (sisia), ᬲᬶᬲ᭄ᬬ (sisia)
• → Tamil: சிஷ்யன் (ciṣyaṉ), சீடன் (cīṭaṉ), சீஷன் (cīṣaṉ)
• → Telugu: శిష్యుడు (śiṣyuḍu)
• → Thai: ศิษย์ (sìt)