श्रोत्र

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *śráwtram, from Proto-Indo-Iranian *ćráwtram, from Proto-Indo-European *ḱléw-tro-m (“means of hearing”), from *ḱlew- (“to hear”). Cognate with Proto-Germanic *hleuþrą (whence Icelandic hljóður).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɕɾɐ́wt.ɾɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ˈɕɾoːt̪.ɾɐ/

Noun

श्रोत्र • (śrótra) n

1. the organ of hearing; ear

Declension

Neuter a-stem declension of श्रोत्र (śrótra)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	श्रोत्रम् śrótram	श्रोत्रे śrótre	श्रोत्राणि / श्रोत्रा¹ śrótrāṇi / śrótrā¹
Vocative	श्रोत्र śrótra	श्रोत्रे śrótre	श्रोत्राणि / श्रोत्रा¹ śrótrāṇi / śrótrā¹
Accusative	श्रोत्रम् śrótram	श्रोत्रे śrótre	श्रोत्राणि / श्रोत्रा¹ śrótrāṇi / śrótrā¹
Instrumental	श्रोत्रेण śrótreṇa	श्रोत्राभ्याम् śrótrābhyām	श्रोत्रैः / श्रोत्रेभिः¹ śrótraiḥ / śrótrebhiḥ¹
Dative	श्रोत्राय śrótrāya	श्रोत्राभ्याम् śrótrābhyām	श्रोत्रेभ्यः śrótrebhyaḥ
Ablative	श्रोत्रात् śrótrāt	श्रोत्राभ्याम् śrótrābhyām	श्रोत्रेभ्यः śrótrebhyaḥ
Genitive	श्रोत्रस्य śrótrasya	श्रोत्रयोः śrótrayoḥ	श्रोत्राणाम् śrótrāṇām
Locative	श्रोत्रे śrótre	श्रोत्रयोः śrótrayoḥ	श्रोत्रेषु śrótreṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Pali: sota