हृत

See also: हेतु, हति, होती, होतृ, होते, होता, and हात

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• হৃত (Assamese script)
• ᬳᬺᬢ (Balinese script)
• হৃত (Bengali script)
• 𑰮𑰴𑰝 (Bhaiksuki script)
• 𑀳𑀾𑀢 (Brahmi script)
• ဟၖတ (Burmese script)
• હૃત (Gujarati script)
• ਹ੍ਰਤ (Gurmukhi script)
• 𑌹𑍃𑌤 (Grantha script)
• ꦲꦽꦠ (Javanese script)
• 𑂯𑃂𑂞 (Kaithi script)
• ಹೃತ (Kannada script)
• ហ្ឫត (Khmer script)
• ຫ຺ຣິຕ (Lao script)
• ഹൃത (Malayalam script)
• ᡥᡵᡳᢠᠠ (Manchu script)
• 𑘮𑘵𑘝 (Modi script)
• ᠾᠷᠢᢐᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑧎𑧖𑦽 (Nandinagari script)
• 𑐴𑐺𑐟 (Newa script)
• ହୃତ (Odia script)
• ꢲꢺꢡ (Saurashtra script)
• 𑆲𑆸𑆠 (Sharada script)
• 𑖮𑖴𑖝 (Siddham script)
• හෘත (Sinhalese script)
• 𑪂𑩙𑩫 (Soyombo script)
• 𑚩𑚙 (Takri script)
• ஹ்ரித (Tamil script)
• హృత (Telugu script)
• หฺฤต (Thai script)
• ཧྲྀ་ཏ (Tibetan script)
• 𑒯𑒵𑒞 (Tirhuta script)
• 𑨱𑨼𑨉𑨙 (Zanabazar Square script)

Etymology

From Proto-Indo-Iranian *gʰr̥tás, from Proto-Indo-European *gʰr̥-t-ós, from *gʰer- (“to yearn for”). Cognate with Ancient Greek χαρτός (khartós).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɦr̩.tɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɦr̩.t̪ɐ/

Adjective

हृत • (hṛtá) stem (root हृ)

1. taken away, seized (often = ‘deprived or bereft of’, ‘having lost’, ‘-less’)
2. ravished, charmed, fascinated

Declension

Masculine a-stem declension of हृत (hṛtá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हृतः hṛtáḥ	हृतौ / हृता¹ hṛtaú / hṛtā́¹	हृताः / हृतासः¹ hṛtā́ḥ / hṛtā́saḥ¹
Vocative	हृत hṛ́ta	हृतौ / हृता¹ hṛ́tau / hṛ́tā¹	हृताः / हृतासः¹ hṛ́tāḥ / hṛ́tāsaḥ¹
Accusative	हृतम् hṛtám	हृतौ / हृता¹ hṛtaú / hṛtā́¹	हृतान् hṛtā́n
Instrumental	हृतेन hṛténa	हृताभ्याम् hṛtā́bhyām	हृतैः / हृतेभिः¹ hṛtaíḥ / hṛtébhiḥ¹
Dative	हृताय hṛtā́ya	हृताभ्याम् hṛtā́bhyām	हृतेभ्यः hṛtébhyaḥ
Ablative	हृतात् hṛtā́t	हृताभ्याम् hṛtā́bhyām	हृतेभ्यः hṛtébhyaḥ
Genitive	हृतस्य hṛtásya	हृतयोः hṛtáyoḥ	हृतानाम् hṛtā́nām
Locative	हृते hṛté	हृतयोः hṛtáyoḥ	हृतेषु hṛtéṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of हृता (hṛtā́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हृता hṛtā́	हृते hṛté	हृताः hṛtā́ḥ
Vocative	हृते hṛ́te	हृते hṛ́te	हृताः hṛ́tāḥ
Accusative	हृताम् hṛtā́m	हृते hṛté	हृताः hṛtā́ḥ
Instrumental	हृतया / हृता¹ hṛtáyā / hṛtā́¹	हृताभ्याम् hṛtā́bhyām	हृताभिः hṛtā́bhiḥ
Dative	हृतायै hṛtā́yai	हृताभ्याम् hṛtā́bhyām	हृताभ्यः hṛtā́bhyaḥ
Ablative	हृतायाः / हृतायै² hṛtā́yāḥ / hṛtā́yai²	हृताभ्याम् hṛtā́bhyām	हृताभ्यः hṛtā́bhyaḥ
Genitive	हृतायाः / हृतायै² hṛtā́yāḥ / hṛtā́yai²	हृतयोः hṛtáyoḥ	हृतानाम् hṛtā́nām
Locative	हृतायाम् hṛtā́yām	हृतयोः hṛtáyoḥ	हृतासु hṛtā́su
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of हृत (hṛtá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हृतम् hṛtám	हृते hṛté	हृतानि / हृता¹ hṛtā́ni / hṛtā́¹
Vocative	हृत hṛ́ta	हृते hṛ́te	हृतानि / हृता¹ hṛ́tāni / hṛ́tā¹
Accusative	हृतम् hṛtám	हृते hṛté	हृतानि / हृता¹ hṛtā́ni / hṛtā́¹
Instrumental	हृतेन hṛténa	हृताभ्याम् hṛtā́bhyām	हृतैः / हृतेभिः¹ hṛtaíḥ / hṛtébhiḥ¹
Dative	हृताय hṛtā́ya	हृताभ्याम् hṛtā́bhyām	हृतेभ्यः hṛtébhyaḥ
Ablative	हृतात् hṛtā́t	हृताभ्याम् hṛtā́bhyām	हृतेभ्यः hṛtébhyaḥ
Genitive	हृतस्य hṛtásya	हृतयोः hṛtáyoḥ	हृतानाम् hṛtā́nām
Locative	हृते hṛté	हृतयोः hṛtáyoḥ	हृतेषु hṛtéṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Ardhamagadhi Prakrit: 𑀳𑀟 (haḍa)
• Maharastri Prakrit: 𑀳𑀅 (haa)
• Pali: haṭa