இறைவி

Tamil

Etymology

From இறை (iṟai, “divine, godly”), feminine form of இறைவன் (iṟaivaṉ, “God”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɪrɐɪ̯ʋɪ/, [ɪrɐɪ̯ʋi]

Noun

இறைவி • (iṟaivi)

1. Goddess, often not associated with any religion.

   Synonyms: கடவுள் (kaṭavuḷ), பரம்பொருள் (paramporuḷ), தேவி (tēvi), தெய்வம் (teyvam), அம்மா (ammā)

   Coordinate term: இறைவன் (iṟaivaṉ)

2. (Hinduism) Parvati, Durga
3. mistress, queen, lady

   Synonyms: அரசி (araci), எஜமானி (ejamāṉi), தலைவி (talaivi), ராணி (rāṇi), ராசாத்தி (rācātti)

Declension

i-stem declension of இறைவி (iṟaivi) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	இறைவி iṟaivi	-
Vocative	இறைவியே iṟaiviyē	-
Accusative	இறைவியை iṟaiviyai	-
Dative	இறைவிக்கு iṟaivikku	-
Genitive	இறைவியுடைய iṟaiviyuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	இறைவி iṟaivi	-
Vocative	இறைவியே iṟaiviyē	-
Accusative	இறைவியை iṟaiviyai	-
Dative	இறைவிக்கு iṟaivikku	-
Benefactive	இறைவிக்காக iṟaivikkāka	-
Genitive 1	இறைவியுடைய iṟaiviyuṭaiya	-
Genitive 2	இறைவியின் iṟaiviyiṉ	-
Locative 1	இறைவியில் iṟaiviyil	-
Locative 2	இறைவியிடம் iṟaiviyiṭam	-
Sociative 1	இறைவியோடு iṟaiviyōṭu	-
Sociative 2	இறைவியுடன் iṟaiviyuṭaṉ	-
Instrumental	இறைவியால் iṟaiviyāl	-
Ablative	இறைவியிலிருந்து iṟaiviyiliruntu	-

References

• University of Madras (1924–1936) “இறைவி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press