உருகு

Tamil

Etymology

Compare Malayalam ഉരുകുക (urukuka).

Pronunciation

• Audio

  (file)

• IPA^(key): /ʊɾʊɡʊ/, [ʊɾʊɡɯ]

Verb

உருகு • (uruku)

1. (intransitive) to melt, become liquified

Conjugation

Conjugation of உருகு (uruku)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	உருகுகிறேன் urukukiṟēṉ	உருகுகிறாய் urukukiṟāy	உருகுகிறான் urukukiṟāṉ	உருகுகிறாள் urukukiṟāḷ	உருகுகிறார் urukukiṟār	உருகுகிறது urukukiṟatu
past	உருகினேன் urukiṉēṉ	உருகினாய் urukiṉāy	உருகினான் urukiṉāṉ	உருகினாள் urukiṉāḷ	உருகினார் urukiṉār	உருகினது urukiṉatu
future	உருகுவேன் urukuvēṉ	உருகுவாய் urukuvāy	உருகுவான் urukuvāṉ	உருகுவாள் urukuvāḷ	உருகுவார் urukuvār	உருகும் urukum
future negative	உருகமாட்டேன் urukamāṭṭēṉ	உருகமாட்டாய் urukamāṭṭāy	உருகமாட்டான் urukamāṭṭāṉ	உருகமாட்டாள் urukamāṭṭāḷ	உருகமாட்டார் urukamāṭṭār	உருகாது urukātu
negative	உருகவில்லை urukavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	உருகுகிறோம் urukukiṟōm	உருகுகிறீர்கள் urukukiṟīrkaḷ	உருகுகிறார்கள் urukukiṟārkaḷ		உருகுகின்றன urukukiṉṟaṉa
past	உருகினோம் urukiṉōm	உருகினீர்கள் urukiṉīrkaḷ	உருகினார்கள் urukiṉārkaḷ		உருகினன urukiṉaṉa
future	உருகுவோம் urukuvōm	உருகுவீர்கள் urukuvīrkaḷ	உருகுவார்கள் urukuvārkaḷ		உருகுவன urukuvaṉa
future negative	உருகமாட்டோம் urukamāṭṭōm	உருகமாட்டீர்கள் urukamāṭṭīrkaḷ	உருகமாட்டார்கள் urukamāṭṭārkaḷ		உருகா urukā
negative	உருகவில்லை urukavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	உருகு uruku			உருகுங்கள் urukuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	உருகாதே urukātē			உருகாதீர்கள் urukātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of உருகிவிடு (urukiviṭu)		past of உருகிவிட்டிரு (urukiviṭṭiru)		future of உருகிவிடு (urukiviṭu)
progressive	உருகிக்கொண்டிரு urukikkoṇṭiru
effective	உருகப்படு urukappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	உருக uruka			உருகாமல் இருக்க urukāmal irukka
potential	உருகலாம் urukalām			உருகாமல் இருக்கலாம் urukāmal irukkalām
cohortative	உருகட்டும் urukaṭṭum			உருகாமல் இருக்கட்டும் urukāmal irukkaṭṭum
casual conditional	உருகுவதால் urukuvatāl			உருகாத்தால் urukāttāl
conditional	உருகினால் urukiṉāl			உருகாவிட்டால் urukāviṭṭāl
adverbial participle	உருகி uruki			உருகாமல் urukāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	உருகுகிற urukukiṟa	உருகின urukiṉa	உருகும் urukum	உருகாத urukāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	உருகுகிறவன் urukukiṟavaṉ	உருகுகிறவள் urukukiṟavaḷ	உருகுகிறவர் urukukiṟavar	உருகுகிறது urukukiṟatu	உருகுகிறவர்கள் urukukiṟavarkaḷ	உருகுகிறவை urukukiṟavai
past	உருகினவன் urukiṉavaṉ	உருகினவள் urukiṉavaḷ	உருகினவர் urukiṉavar	உருகினது urukiṉatu	உருகினவர்கள் urukiṉavarkaḷ	உருகினவை urukiṉavai
future	உருகுபவன் urukupavaṉ	உருகுபவள் urukupavaḷ	உருகுபவர் urukupavar	உருகுவது urukuvatu	உருகுபவர்கள் urukupavarkaḷ	உருகுபவை urukupavai
negative	உருகாதவன் urukātavaṉ	உருகாதவள் urukātavaḷ	உருகாதவர் urukātavar	உருகாதது urukātatu	உருகாதவர்கள் urukātavarkaḷ	உருகாதவை urukātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	உருகுவது urukuvatu		உருகுதல் urukutal		உருகல் urukal

Related terms

• உருக்கு (urukku) (causative)

References

• Johann Philipp Fabricius (1972) “உருகு”, in Tamil and English Dictionary, Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Pub. House
• University of Madras (1924–1936) “உருகு-தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press