கலகம்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Sanskrit कलह (kalaha).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

கலகம் (kalakam)

  1. uproar, tumult, revolt, rebellion, insurrection
    Synonyms: கிளர்ச்சி (kiḷarcci), சலசலப்பு (calacalappu)
  2. quarrel, strife, altercation
    Synonyms: சண்டை (caṇṭai), சச்சரவு (caccaravu), வாக்குவாதம் (vākkuvātam)
  3. war, fight, skirmish
    Synonyms: போர் (pōr), யுத்தம் (yuttam)

Declension[edit]

m-stem declension of கலகம் (kalakam)
Singular Plural
Nominative கலகம்
kalakam
கலகங்கள்
kalakaṅkaḷ
Vocative கலகமே
kalakamē
கலகங்களே
kalakaṅkaḷē
Accusative கலகத்தை
kalakattai
கலகங்களை
kalakaṅkaḷai
Dative கலகத்துக்கு
kalakattukku
கலகங்களுக்கு
kalakaṅkaḷukku
Genitive கலகத்துடைய
kalakattuṭaiya
கலகங்களுடைய
kalakaṅkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative கலகம்
kalakam
கலகங்கள்
kalakaṅkaḷ
Vocative கலகமே
kalakamē
கலகங்களே
kalakaṅkaḷē
Accusative கலகத்தை
kalakattai
கலகங்களை
kalakaṅkaḷai
Dative கலகத்துக்கு
kalakattukku
கலகங்களுக்கு
kalakaṅkaḷukku
Benefactive கலகத்துக்காக
kalakattukkāka
கலகங்களுக்காக
kalakaṅkaḷukkāka
Genitive 1 கலகத்துடைய
kalakattuṭaiya
கலகங்களுடைய
kalakaṅkaḷuṭaiya
Genitive 2 கலகத்தின்
kalakattiṉ
கலகங்களின்
kalakaṅkaḷiṉ
Locative 1 கலகத்தில்
kalakattil
கலகங்களில்
kalakaṅkaḷil
Locative 2 கலகத்திடம்
kalakattiṭam
கலகங்களிடம்
kalakaṅkaḷiṭam
Sociative 1 கலகத்தோடு
kalakattōṭu
கலகங்களோடு
kalakaṅkaḷōṭu
Sociative 2 கலகத்துடன்
kalakattuṭaṉ
கலகங்களுடன்
kalakaṅkaḷuṭaṉ
Instrumental கலகத்தால்
kalakattāl
கலகங்களால்
kalakaṅkaḷāl
Ablative கலகத்திலிருந்து
kalakattiliruntu
கலகங்களிலிருந்து
kalakaṅkaḷiliruntu

References[edit]

  • University of Madras (1924–1936) “கலகம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press