சரணம்

Tamil

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ɕaɾaɳam/, [saɾaɳam]

Etymology 1

Borrowed from Sanskrit चरण (caraṇa).

Noun

சரணம் • (caraṇam)

1. foot

   Synonym: பாதம் (pātam)

2. section or branch of the Veda
3. (music) third section in a musical composition

Declension

m-stem declension of சரணம் (caraṇam)

	singular	plural
nominative	சரணம் caraṇam	சரணங்கள் caraṇaṅkaḷ
vocative	சரணமே caraṇamē	சரணங்களே caraṇaṅkaḷē
accusative	சரணத்தை caraṇattai	சரணங்களை caraṇaṅkaḷai
dative	சரணத்துக்கு caraṇattukku	சரணங்களுக்கு caraṇaṅkaḷukku
benefactive	சரணத்துக்காக caraṇattukkāka	சரணங்களுக்காக caraṇaṅkaḷukkāka
genitive 1	சரணத்துடைய caraṇattuṭaiya	சரணங்களுடைய caraṇaṅkaḷuṭaiya
genitive 2	சரணத்தின் caraṇattiṉ	சரணங்களின் caraṇaṅkaḷiṉ
locative 1	சரணத்தில் caraṇattil	சரணங்களில் caraṇaṅkaḷil
locative 2	சரணத்திடம் caraṇattiṭam	சரணங்களிடம் caraṇaṅkaḷiṭam
sociative 1	சரணத்தோடு caraṇattōṭu	சரணங்களோடு caraṇaṅkaḷōṭu
sociative 2	சரணத்துடன் caraṇattuṭaṉ	சரணங்களுடன் caraṇaṅkaḷuṭaṉ
instrumental	சரணத்தால் caraṇattāl	சரணங்களால் caraṇaṅkaḷāl
ablative	சரணத்திலிருந்து caraṇattiliruntu	சரணங்களிலிருந்து caraṇaṅkaḷiliruntu

Etymology 2

Borrowed from Sanskrit शरण (śaraṇa).

Noun

சரணம் • (caraṇam)

1. shelter, refuge, asylum

   Synonym: அடைக்கலம் (aṭaikkalam)

2. a town in agricultural tract
3. house

   Synonym: வீடு (vīṭu)

Declension

m-stem declension of சரணம் (caraṇam)

	singular	plural
nominative	சரணம் caraṇam	சரணங்கள் caraṇaṅkaḷ
vocative	சரணமே caraṇamē	சரணங்களே caraṇaṅkaḷē
accusative	சரணத்தை caraṇattai	சரணங்களை caraṇaṅkaḷai
dative	சரணத்துக்கு caraṇattukku	சரணங்களுக்கு caraṇaṅkaḷukku
benefactive	சரணத்துக்காக caraṇattukkāka	சரணங்களுக்காக caraṇaṅkaḷukkāka
genitive 1	சரணத்துடைய caraṇattuṭaiya	சரணங்களுடைய caraṇaṅkaḷuṭaiya
genitive 2	சரணத்தின் caraṇattiṉ	சரணங்களின் caraṇaṅkaḷiṉ
locative 1	சரணத்தில் caraṇattil	சரணங்களில் caraṇaṅkaḷil
locative 2	சரணத்திடம் caraṇattiṭam	சரணங்களிடம் caraṇaṅkaḷiṭam
sociative 1	சரணத்தோடு caraṇattōṭu	சரணங்களோடு caraṇaṅkaḷōṭu
sociative 2	சரணத்துடன் caraṇattuṭaṉ	சரணங்களுடன் caraṇaṅkaḷuṭaṉ
instrumental	சரணத்தால் caraṇattāl	சரணங்களால் caraṇaṅkaḷāl
ablative	சரணத்திலிருந்து caraṇattiliruntu	சரணங்களிலிருந்து caraṇaṅkaḷiliruntu

Etymology 3

Noun

சரணம் • (caraṇam)

1. peacock's tail
2. peacock

   Synonym: மயில் (mayil)

Declension

m-stem declension of சரணம் (caraṇam)

	singular	plural
nominative	சரணம் caraṇam	சரணங்கள் caraṇaṅkaḷ
vocative	சரணமே caraṇamē	சரணங்களே caraṇaṅkaḷē
accusative	சரணத்தை caraṇattai	சரணங்களை caraṇaṅkaḷai
dative	சரணத்துக்கு caraṇattukku	சரணங்களுக்கு caraṇaṅkaḷukku
benefactive	சரணத்துக்காக caraṇattukkāka	சரணங்களுக்காக caraṇaṅkaḷukkāka
genitive 1	சரணத்துடைய caraṇattuṭaiya	சரணங்களுடைய caraṇaṅkaḷuṭaiya
genitive 2	சரணத்தின் caraṇattiṉ	சரணங்களின் caraṇaṅkaḷiṉ
locative 1	சரணத்தில் caraṇattil	சரணங்களில் caraṇaṅkaḷil
locative 2	சரணத்திடம் caraṇattiṭam	சரணங்களிடம் caraṇaṅkaḷiṭam
sociative 1	சரணத்தோடு caraṇattōṭu	சரணங்களோடு caraṇaṅkaḷōṭu
sociative 2	சரணத்துடன் caraṇattuṭaṉ	சரணங்களுடன் caraṇaṅkaḷuṭaṉ
instrumental	சரணத்தால் caraṇattāl	சரணங்களால் caraṇaṅkaḷāl
ablative	சரணத்திலிருந்து caraṇattiliruntu	சரணங்களிலிருந்து caraṇaṅkaḷiliruntu

Etymology 4

Borrowed from Sanskrit जरण (jaraṇa).

Noun

சரணம் • (caraṇam)

1. asafoetida

   Synonym: பெருங்காயம் (peruṅkāyam)

Declension

m-stem declension of சரணம் (caraṇam)

	singular	plural
nominative	சரணம் caraṇam	சரணங்கள் caraṇaṅkaḷ
vocative	சரணமே caraṇamē	சரணங்களே caraṇaṅkaḷē
accusative	சரணத்தை caraṇattai	சரணங்களை caraṇaṅkaḷai
dative	சரணத்துக்கு caraṇattukku	சரணங்களுக்கு caraṇaṅkaḷukku
benefactive	சரணத்துக்காக caraṇattukkāka	சரணங்களுக்காக caraṇaṅkaḷukkāka
genitive 1	சரணத்துடைய caraṇattuṭaiya	சரணங்களுடைய caraṇaṅkaḷuṭaiya
genitive 2	சரணத்தின் caraṇattiṉ	சரணங்களின் caraṇaṅkaḷiṉ
locative 1	சரணத்தில் caraṇattil	சரணங்களில் caraṇaṅkaḷil
locative 2	சரணத்திடம் caraṇattiṭam	சரணங்களிடம் caraṇaṅkaḷiṭam
sociative 1	சரணத்தோடு caraṇattōṭu	சரணங்களோடு caraṇaṅkaḷōṭu
sociative 2	சரணத்துடன் caraṇattuṭaṉ	சரணங்களுடன் caraṇaṅkaḷuṭaṉ
instrumental	சரணத்தால் caraṇattāl	சரணங்களால் caraṇaṅkaḷāl
ablative	சரணத்திலிருந்து caraṇattiliruntu	சரணங்களிலிருந்து caraṇaṅkaḷiliruntu

Etymology 5

Borrowed from Sanskrit शृणिः (śṛṇiḥ).

Noun

சரணம் • (caraṇam)

1. elephant goad

Declension

m-stem declension of சரணம் (caraṇam)

	singular	plural
nominative	சரணம் caraṇam	சரணங்கள் caraṇaṅkaḷ
vocative	சரணமே caraṇamē	சரணங்களே caraṇaṅkaḷē
accusative	சரணத்தை caraṇattai	சரணங்களை caraṇaṅkaḷai
dative	சரணத்துக்கு caraṇattukku	சரணங்களுக்கு caraṇaṅkaḷukku
benefactive	சரணத்துக்காக caraṇattukkāka	சரணங்களுக்காக caraṇaṅkaḷukkāka
genitive 1	சரணத்துடைய caraṇattuṭaiya	சரணங்களுடைய caraṇaṅkaḷuṭaiya
genitive 2	சரணத்தின் caraṇattiṉ	சரணங்களின் caraṇaṅkaḷiṉ
locative 1	சரணத்தில் caraṇattil	சரணங்களில் caraṇaṅkaḷil
locative 2	சரணத்திடம் caraṇattiṭam	சரணங்களிடம் caraṇaṅkaḷiṭam
sociative 1	சரணத்தோடு caraṇattōṭu	சரணங்களோடு caraṇaṅkaḷōṭu
sociative 2	சரணத்துடன் caraṇattuṭaṉ	சரணங்களுடன் caraṇaṅkaḷuṭaṉ
instrumental	சரணத்தால் caraṇattāl	சரணங்களால் caraṇaṅkaḷāl
ablative	சரணத்திலிருந்து caraṇattiliruntu	சரணங்களிலிருந்து caraṇaṅkaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “சரணம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press