ἐπεντίθημι

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Erutuon (talk | contribs) as of 10:37, 13 November 2017.
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι- (epi-) +‎ ἐντίθημι (entíthēmi, “to put in”), from ἐν- (en-, “in”) + τίθημι (títhēmi, “to put, place”).

Pronunciation

 

Verb

ἐπεντίθημῐ • (epentíthēmi)

  1. I insert (a letter)
  2. I put in besides, in addition to

Conjugation

   Present: ἐπεντῐ́θημῐ, ἐπεντῐ́θεμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεντῐ́θημῐ ἐπεντῐ́θης ἐπεντῐ́θησῐ(ν) ἐπεντῐ́θετον ἐπεντῐ́θετον ἐπεντῐ́θεμεν ἐπεντῐ́θετε ἐπεντῐθέᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐπεντῐθῶ ἐπεντῐθῇς ἐπεντῐθῇ ἐπεντῐθῆτον ἐπεντῐθῆτον ἐπεντῐθῶμεν ἐπεντῐθῆτε ἐπεντῐθῶσῐ(ν)
optative ἐπεντῐθείην ἐπεντῐθείης ἐπεντῐθείη ἐπεντῐθεῖτον,
ἐπεντῐθείητον 		ἐπεντῐθείτην,
ἐπεντῐθειήτην 		ἐπεντῐθεῖμεν,
ἐπεντῐθείημεν 		ἐπεντῐθεῖτε,
ἐπεντῐθείητε 		ἐπεντῐθεῖεν,
ἐπεντῐθείησᾰν
imperative   ἐπεντῐ́θει ἐπεντῐθέτω ἐπεντῐ́θετον ἐπεντῐθέτων   ἐπεντῐ́θετε ἐπεντῐθέντων
middle/
passive 		indicative ἐπεντῐ́θεμαι ἐπεντῐ́θεσαι ἐπεντῐ́θεται ἐπεντῐ́θεσθον ἐπεντῐ́θεσθον ἐπεντῐθέμεθᾰ ἐπεντῐ́θεσθε ἐπεντῐ́θενται
subjunctive ἐπεντῐθῶμαι ἐπεντῐθῇ ἐπεντῐθῆται ἐπεντῐθῆσθον ἐπεντῐθῆσθον ἐπεντῐθώμεθᾰ ἐπεντῐθῆσθε ἐπεντῐθῶνται
optative ἐπεντῐθείμην ἐπεντῐθεῖο ἐπεντῐθεῖτο,
ἐπεντῐθοῖτο 		ἐπεντῐθεῖσθον,
ἐπεντῐθοῖσθον 		ἐπεντῐθείσθην,
ἐπεντῐθοίσθην 		ἐπεντῐθείμεθᾰ,
ἐπεντῐθοίμεθᾰ 		ἐπεντῐθεῖσθε,
ἐπεντῐθοῖσθε 		ἐπεντῐθεῖντο,
ἐπεντῐθοῖντο
imperative   ἐπεντῐ́θεσο ἐπεντῐθέσθω ἐπεντῐ́θεσθον ἐπεντῐθέσθων   ἐπεντῐ́θεσθε ἐπεντῐθέσθων
active middle/passive
infinitive ἐπεντῐθέναι ἐπεντῐ́θεσθαι
participle m ἐπεντῐθείς ἐπεντῐθέμενος
f ἐπεντῐθεῖσᾰ ἐπεντῐθεμένη
n ἐπεντῐθέν ἐπεντῐθέμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπενετῐ́θην, ἐπενετῐθέμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπενετῐ́θην ἐπενετῐ́θεις ἐπενετῐ́θει ἐπενετῐ́θετον ἐπενετῐθέτην ἐπενετῐ́θεμεν ἐπενετῐ́θετε ἐπενετῐ́θεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπενετῐθέμην ἐπενετῐ́θεσο ἐπενετῐ́θετο ἐπενετῐ́θεσθον ἐπενετῐθέσθην ἐπενετῐθέμεθᾰ ἐπενετῐ́θεσθε ἐπενετῐ́θεντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπενετῐ́θεον, ἐπενετῐθεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπενετῐ́θεον ἐπενετῐ́θεες ἐπενετῐ́θεε(ν) ἐπενετῐθέετον ἐπενετῐθεέτην ἐπενετῐθέομεν ἐπενετῐθέετε ἐπενετῐ́θεον
middle/
passive 		indicative ἐπενετῐθεόμην ἐπενετῐθέου ἐπενετῐθέετο ἐπενετῐθέεσθον ἐπενετῐθεέσθην ἐπενετῐθεόμεθᾰ ἐπενετῐθέεσθε ἐπενετῐθέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπενετῐ́θουν, ἐπενετῐθούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπενετῐ́θουν ἐπενετῐ́θεις ἐπενετῐ́θει ἐπενετῐθεῖτον ἐπενετῐθείτην ἐπενετῐθοῦμεν ἐπενετῐθεῖτε ἐπενετῐ́θουν
middle/
passive 		indicative ἐπενετῐθούμην ἐπενετῐθοῦ ἐπενετῐθεῖτο ἐπενετῐθεῖσθον ἐπενετῐθείσθην ἐπενετῐθούμεθᾰ ἐπενετῐθεῖσθε ἐπενετῐθοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐπενθήσω, ἐπενθήσομαι, ἐπεντεθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπενθήσω ἐπενθήσεις ἐπενθήσει ἐπενθήσετον ἐπενθήσετον ἐπενθήσομεν ἐπενθήσετε ἐπενθήσουσῐ(ν)
optative ἐπενθήσοιμῐ ἐπενθήσοις ἐπενθήσοι ἐπενθήσοιτον ἐπενθησοίτην ἐπενθήσοιμεν ἐπενθήσοιτε ἐπενθήσοιεν
middle indicative ἐπενθήσομαι ἐπενθήσῃ,
ἐπενθήσει 		ἐπενθήσεται ἐπενθήσεσθον ἐπενθήσεσθον ἐπενθησόμεθᾰ ἐπενθήσεσθε ἐπενθήσονται
optative ἐπενθησοίμην ἐπενθήσοιο ἐπενθήσοιτο ἐπενθήσοισθον ἐπενθησοίσθην ἐπενθησοίμεθᾰ ἐπενθήσοισθε ἐπενθήσοιντο
passive indicative ἐπεντεθήσομαι ἐπεντεθήσῃ ἐπεντεθήσεται ἐπεντεθήσεσθον ἐπεντεθήσεσθον ἐπεντεθησόμεθᾰ ἐπεντεθήσεσθε ἐπεντεθήσονται
optative ἐπεντεθησοίμην ἐπεντεθήσοιο ἐπεντεθήσοιτο ἐπεντεθήσοισθον ἐπεντεθησοίσθην ἐπεντεθησοίμεθᾰ ἐπεντεθήσοισθε ἐπεντεθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐπενθήσειν ἐπενθήσεσθαι ἐπεντεθήσεσθαι
participle m ἐπενθήσων ἐπενθησόμενος ἐπεντεθησόμενος
f ἐπενθήσουσᾰ ἐπενθησομένη ἐπεντεθησομένη
n ἐπενθῆσον ἐπενθησόμενον ἐπεντεθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπενέθετον, ἐπενεθέμην, ἐπενετέθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative       ἐπενέθετον ἐπενεθέτην ἐπενέθεμεν ἐπενέθετε ἐπενέθεσᾰν
subjunctive ἐπενθῶ ἐπενθῇς ἐπενθῇ ἐπενθῆτον ἐπενθῆτον ἐπενθῶμεν ἐπενθῆτε ἐπενθῶσῐ(ν)
optative ἐπενθείην ἐπενθείης ἐπενθείη ἐπενθεῖτον,
ἐπενθείητον 		ἐπενθείτην,
ἐπενθειήτην 		ἐπενθεῖμεν,
ἐπενθείημεν 		ἐπενθεῖτε,
ἐπενθείητε 		ἐπενθεῖεν,
ἐπενθείησᾰν
imperative   ἔπενθες ἐπενθέτω ἐπένθετον ἐπενθέτων   ἐπένθετε ἐπενθέντων
middle indicative ἐπενεθέμην ἐπενέθου ἐπενέθετο ἐπενέθεσθον ἐπενεθέσθην ἐπενεθέμεθᾰ ἐπενέθεσθε ἐπενέθεντο
subjunctive ἐπενθῶμαι ἐπενθῇ ἐπενθῆται ἐπενθῆσθον ἐπενθῆσθον ἐπενθώμεθᾰ ἐπενθῆσθε ἐπενθῶνται
optative ἐπενθείμην ἐπενθεῖο ἐπενθεῖτο,
ἐπενθοῖτο 		ἐπενθεῖσθον ἐπενθείσθην ἐπενθείμεθᾰ ἐπενθεῖσθε ἐπενθεῖντο
imperative   ἐπένθου ἐπενθέσθω ἐπένθεσθον ἐπενθέσθων   ἐπένθεσθε ἐπενθέσθων
passive indicative ἐπενετέθην ἐπενετέθης ἐπενετέθη ἐπενετέθητον ἐπενετεθήτην ἐπενετέθημεν ἐπενετέθητε ἐπενετέθησᾰν
subjunctive ἐπεντεθῶ ἐπεντεθῇς ἐπεντεθῇ ἐπεντεθῆτον ἐπεντεθῆτον ἐπεντεθῶμεν ἐπεντεθῆτε ἐπεντεθῶσῐ(ν)
optative ἐπεντεθείην ἐπεντεθείης ἐπεντεθείη ἐπεντεθεῖτον,
ἐπεντεθείητον 		ἐπεντεθείτην,
ἐπεντεθειήτην 		ἐπεντεθεῖμεν,
ἐπεντεθείημεν 		ἐπεντεθεῖτε,
ἐπεντεθείητε 		ἐπεντεθεῖεν,
ἐπεντεθείησᾰν
imperative   ἐπεντέθηθῐ ἐπεντεθήτω ἐπεντέθητον ἐπεντεθήτων   ἐπεντέθητε ἐπεντεθέντων
active middle passive
infinitive ἐπενθεῖναι ἐπενθέσθαι ἐπεντεθῆναι
participle m ἐπενθείς ἐπενθέμενος ἐπεντεθείς
f ἐπενθεῖσᾰ ἐπενθεμένη ἐπεντεθεῖσᾰ
n ἐπενθέν ἐπενθέμενον ἐπεντεθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπενέθηκᾰ, ἐπενεθηκᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπενέθηκᾰ ἐπενέθηκᾰς ἐπενέθηκε(ν) ἐπενεθήκᾰτον ἐπενεθηκᾰ́την ἐπενεθήκᾰμεν ἐπενεθήκᾰτε ἐπενέθηκᾰν
middle indicative ἐπενεθηκᾰ́μην ἐπενεθήκω ἐπενεθήκᾰτο ἐπενεθήκᾰσθον ἐπενεθηκᾰ́σθην ἐπενεθηκᾰ́μεθᾰ ἐπενεθήκᾰσθε ἐπενεθήκᾰντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐπεντέθηκᾰ, ἐπεντέθειμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεντέθηκᾰ ἐπεντέθηκᾰς ἐπεντέθηκε(ν) ἐπεντεθήκᾰτον ἐπεντεθήκᾰτον ἐπεντεθήκᾰμεν ἐπεντεθήκᾰτε ἐπεντεθήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐπεντεθήκω ἐπεντεθήκῃς ἐπεντεθήκῃ ἐπεντεθήκητον ἐπεντεθήκητον ἐπεντεθήκωμεν ἐπεντεθήκητε ἐπεντεθήκωσῐ(ν)
optative ἐπεντεθήκοιμῐ,
ἐπεντεθηκοίην 		ἐπεντεθήκοις,
ἐπεντεθηκοίης 		ἐπεντεθήκοι,
ἐπεντεθηκοίη 		ἐπεντεθήκοιτον ἐπεντεθηκοίτην ἐπεντεθήκοιμεν ἐπεντεθήκοιτε ἐπεντεθήκοιεν
imperative   ἐπεντέθηκε ἐπεντεθηκέτω ἐπεντεθήκετον ἐπεντεθηκέτων   ἐπεντεθήκετε ἐπεντεθηκόντων
middle/
passive 		indicative ἐπεντέθειμαι ἐπεντέθεισαι ἐπεντέθειται ἐπεντέθεισθον ἐπεντέθεισθον ἐπεντεθείμεθᾰ ἐπεντέθεισθε ἐπεντέθεινται
subjunctive ἐπεντεθειμένος ὦ ἐπεντεθειμένος ᾖς ἐπεντεθειμένος ᾖ ἐπεντεθειμένω ἦτον ἐπεντεθειμένω ἦτον ἐπεντεθειμένοι ὦμεν ἐπεντεθειμένοι ἦτε ἐπεντεθειμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐπεντεθειμένος εἴην ἐπεντεθειμένος εἴης ἐπεντεθειμένος εἴη ἐπεντεθειμένω εἴητον/εἶτον ἐπεντεθειμένω εἰήτην/εἴτην ἐπεντεθειμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐπεντεθειμένοι εἴητε/εἶτε ἐπεντεθειμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐπεντέθεισο ἐπεντεθείσθω ἐπεντέθεισθον ἐπεντεθείσθων   ἐπεντέθεισθε ἐπεντεθείσθων
active middle/passive
infinitive ἐπεντεθηκέναι ἐπεντεθεῖσθαι
participle m ἐπεντεθηκώς ἐπεντεθειμένος
f ἐπεντεθηκυῖᾰ ἐπεντεθειμένη
n ἐπεντεθηκός ἐπεντεθειμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐπεντέθεικᾰ, ἐπεντέθειμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεντέθεικᾰ ἐπεντέθεικᾰς ἐπεντέθεικε(ν) ἐπεντεθείκᾰτον ἐπεντεθείκᾰτον ἐπεντεθείκᾰμεν ἐπεντεθείκᾰτε ἐπεντεθείκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐπεντεθείκω ἐπεντεθείκῃς ἐπεντεθείκῃ ἐπεντεθείκητον ἐπεντεθείκητον ἐπεντεθείκωμεν ἐπεντεθείκητε ἐπεντεθείκωσῐ(ν)
optative ἐπεντεθείκοιμῐ,
ἐπεντεθεικοίην 		ἐπεντεθείκοις,
ἐπεντεθεικοίης 		ἐπεντεθείκοι,
ἐπεντεθεικοίη 		ἐπεντεθείκοιτον ἐπεντεθεικοίτην ἐπεντεθείκοιμεν ἐπεντεθείκοιτε ἐπεντεθείκοιεν
imperative   ἐπεντέθεικε ἐπεντεθεικέτω ἐπεντεθείκετον ἐπεντεθεικέτων   ἐπεντεθείκετε ἐπεντεθεικόντων
middle/
passive 		indicative ἐπεντέθειμαι ἐπεντέθεισαι ἐπεντέθειται ἐπεντέθεισθον ἐπεντέθεισθον ἐπεντεθείμεθᾰ ἐπεντέθεισθε ἐπεντέθεινται
subjunctive ἐπεντεθειμένος ὦ ἐπεντεθειμένος ᾖς ἐπεντεθειμένος ᾖ ἐπεντεθειμένω ἦτον ἐπεντεθειμένω ἦτον ἐπεντεθειμένοι ὦμεν ἐπεντεθειμένοι ἦτε ἐπεντεθειμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐπεντεθειμένος εἴην ἐπεντεθειμένος εἴης ἐπεντεθειμένος εἴη ἐπεντεθειμένω εἴητον/εἶτον ἐπεντεθειμένω εἰήτην/εἴτην ἐπεντεθειμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐπεντεθειμένοι εἴητε/εἶτε ἐπεντεθειμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐπεντέθεισο ἐπεντεθείσθω ἐπεντέθεισθον ἐπεντεθείσθων   ἐπεντέθεισθε ἐπεντεθείσθων
active middle/passive
infinitive ἐπεντεθεικέναι ἐπεντεθεῖσθαι
participle m ἐπεντεθεικώς ἐπεντεθειμένος
f ἐπεντεθεικυῖᾰ ἐπεντεθειμένη
n ἐπεντεθεικός ἐπεντεθειμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ἐπεντίθημι&oldid=48080561"