ἔπορον
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *perh₃- (“to grant”). Cognate with Old Irish ernaid.
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /é.po.ron/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈe.po.ron/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈe.po.ron/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈe.po.ron/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈe.po.ron/
Verb
ἔπορον • (époron)
Conjugation
Aorist: ἔπορον
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔπορον | ἔπορες | ἔπορε(ν) | ἐπόρετον | ἐπορέτην | ἐπόρομεν | ἐπόρετε | ἔπορον | ||||
subjunctive | πόρω | πόρῃς | πόρῃ | πόρητον | πόρητον | πόρωμεν | πόρητε | πόρωσῐ(ν) | |||||
optative | πόροιμῐ | πόροις | πόροι | πόροιτον | ποροίτην | πόροιμεν | πόροιτε | πόροιεν | |||||
imperative | πόρε | πορέτω | πόρετον | πορέτων | πόρετε | πορόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | πορεῖν | ||||||||||||
participle | m | πορών | |||||||||||
f | ποροῦσᾰ | ||||||||||||
n | πορόν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Aorist: πόρον
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πόρον | πόρες | πόρε(ν) | πόρετον | πορέτην | πόρομεν | πόρετε | πόρον | ||||
subjunctive | πόρω | πόρῃς | πόρῃ | πόρητον | πόρητον | πόρωμεν | πόρητε | πόρωσῐ(ν) | |||||
optative | πόροιμῐ | πόροις | πόροι | πόροιτον | ποροίτην | πόροιμεν | πόροιτε | πόροιεν | |||||
imperative | πόρε | πορέτω | πόρετον | πορέτων | πόρετε | πορόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | πορεῖν | ||||||||||||
participle | m | πορών | |||||||||||
f | ποροῦσᾰ | ||||||||||||
n | πορόν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Perfect: πέπρωμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
passive | indicative | πέπρωμαι | πέπρωσαι | πέπρωται | πέπρωσθον | πέπρωσθον | πεπρώμεθᾰ | πέπρωσθε | πέπρωνται | ||||
subjunctive | πεπρωμένος ὦ | πεπρωμένος ᾖς | πεπρωμένος ᾖ | πεπρωμένω ἦτον | πεπρωμένω ἦτον | πεπρωμένοι ὦμεν | πεπρωμένοι ἦτε | πεπρωμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | πεπρωμένος εἴην | πεπρωμένος εἴης | πεπρωμένος εἴη | πεπρωμένω εἴητον/εἶτον | πεπρωμένω εἰήτην/εἴτην | πεπρωμένοι εἴημεν/εἶμεν | πεπρωμένοι εἴητε/εἶτε | πεπρωμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | πέπρωσο | πεπρώσθω | πέπρωσθον | πεπρώσθων | πέπρωσθε | πεπρώσθων | |||||||
infinitive | πεπρῶσθαι | ||||||||||||
participle | m | πεπρωμένος | |||||||||||
f | πεπρωμένη | ||||||||||||
n | πεπρωμένον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Pluperfect: πεπρώμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
passive | indicative | πεπρώμην | πέπρωσο | πέπρωτο | πέπρωσθον | πεπρώσθην | πεπρώμεθᾰ | πέπρωσθε | πέπρωντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Related terms
Further reading
- “ἔπορον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- πόρω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963