ékeink

Hungarian

Etymology

ék +‎ -eink (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈeːkɛjiŋk]
• Hyphenation: éke‧ink

Noun

ékeink

1. first-person plural multiple-possession possessive of ék

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
	singular	plural
nominative	—	ékeink
accusative	—	ékeinket
dative	—	ékeinknek
instrumental	—	ékeinkkel
causal-final	—	ékeinkért
translative	—	ékeinkké
terminative	—	ékeinkig
essive-formal	—	ékeinkként
essive-modal	—	ékeinkül
inessive	—	ékeinkben
superessive	—	ékeinken
adessive	—	ékeinknél
illative	—	ékeinkbe
sublative	—	ékeinkre
allative	—	ékeinkhez
elative	—	ékeinkből
delative	—	ékeinkről
ablative	—	ékeinktől
non-attributive possessive - singular	—	ékeinké
non-attributive possessive - plural	—	ékeinkéi